Osela In Life
Sunday, May 4, 2008
Όχι Παίζουμε
Φτάνω στο εξοχικό μετά κόπων και βασάνων, είχα να κουβαλήσω και 3 βαλίτσες. πήρα μαζί μου από λάδι και μαγιό, μέχρι καμπαρντίνα, δερμάτινο σακάκι και μπότες. Κατέβηκα για καφέ με την Μίνα και διαπιστώνω ότι είναι και η βλαμένη φίλη της εδώ. "ωραια", σκέφτομαι. δε θέλω και πολύ για να στραβώσω, είμαι μονίμως σ' ετοιμότητα. Ευτυχώς δεν κάθισε πολύ, έφυγε σε μισή ωρίτσα. "Τι θέλεις να κάνουμε?" με ρωτάει η Μίνα. "Θέλω να κοιμηθώ τουλάχιστον 12 ώρες, να βρω γκόμενο (το είπα λίγο πιο χυδαία) και να μεθύσουμε" Πίνουμε έναν 3ωρο καφέ, πηγαίνουμε σπίτι μου κι αραδιάζουμε ό-λ-α τα ρούχα, τα παπούτσια ,2 περιοδικά, και τα καλλυντικά μπροστά μας. καταστρώνουμε σχέδιο.
Πώς να βρείτε γκόμενο...
Βγαίνουμε στις 01:30. Η καλύτερη ώρα. Όλοι είναι ήδη στο κέφι. Η Μίνα φοράει σωλήνα σατέν παντελόνι και πουκάμισο κι εγώ μια φουστίτσα με πιέτες -όχι πολύ κοντή- κι ένα απλό μαύρο μπλουζάκι με κουμπιά μέχρι τον αφαλό. Το μυστικό είναι να μην κάνεις "μπαμ". Δεν χρειάζεται. Περπατάμε μέχρι το μπαρ. Δεν αισθάνομαι τα πόδια μου απ' το κρύο κι απ' τα τακούνια, αλλά δεν πειράζει. πηγαίνουμε κατευθείαν στο γνωστό μαγαζί. μυστικό νο 2: μην κοιτάς γύρω -γύρω όταν μπαινεις σ' ένα μαγαζί. Τουλάχιστον όχι φανερά. Στριμωχνόμαστε σε μια άκρη στο μπαρ, η Μίνα κτ μου λέει, αλλά δεν ακούω. Χαζεύω τον μπαρμαν. Dio mio! Τα χάνω και γυρίζω πλάτη. Η Μίνα μου κλέινει το μάτι και χαιρετάει έναν τύπο από μακριά. "είναι γιατρός, κάνει το αγροτικό του εδώ." "ε πες του να έρθει. Και να φέρει και τον φίλο του". "Σπρώχνω" τη Μίνα στον γιατρό, κι εγώ χαλαρή κουβέντα με τον φίλο. Βασικά τον έβαλα να καθίσει μπροστά μου, για να μπορώ να κοιτάω τον μπαρμαν. Κάπου κάπου άκουω και τι λέει. Όταν αποφασίζω να πάρω 2ο ποτό, τεντώνομαι στο μπαρ καιτου κάνω νόημα να έρθει. "μία absolut με λεμόνι" "με τί?" "με λεμόνι" "με τί?" κάθε φορά που ρωτάει έρχεται όλο και πιο κοντά. Τεντώνομαι κι εγώ παραπάνω "με .." "..με λεμόνι. το άκουσα απ' την αρχή", μου κλεινει το μάτι και φτιάχνει το ποτό. Τώρα είναι που τον θέλω. Πίνω την βότκα σε 3 γουλιές και 3 τσιγάρα, εποπτεύω την Μίνα που φαίνεται να τα βρίσκει με τον γιατρό, έχω και τον φίλο του ν' απλώνει χεράκι μετά το 2ο ποτό. Προς το παρόν μου πιάνει την μέση όταν μιλάμε. Σκέφτομαι να το ανεχτώ γιατί φαίνεται καλό παιδί και βαριέμαι ν' ασχοληθώ. Γελάω μόνη μου μ' αυτά που σκέφτομαι. Ο μπαρμαν μας φέρνει καινούρια νερά και στο δικό μου ποτήρι έχει κολλήσει την απόδειξη. Πάω να την ξεκολλήσω και έχει γράψει από πίσω :"δώσε καμιά ιδέα για κοκτέηλ." Λιώνω. Του κάνω νόημα οτι δεν έχω στυλό και μου αφήνει έναν στο μπαρ. Οι άλλοι μιλάνε, δε δείχνουν να καταλαβαίνουν τι γίνεται. "σαμπάνια-φράουλες" μόλις το διαβάζει με κοιτάει και χαμογελάει. Σε λίγο μου γράφει "να στο φέρω ή θα παρεξηγηθεί ο φίλος σου?" "ό,τι θέλεις" (=για να δούμε αν θα μασήσεις...) κοντοστέκεται λίγο, αλλά το φέρνει. "ααααα, ωραία" με ρεζιλεύει η Μίνα αμέσως. Και συνεχίζει "ξέρεις, ε, είναι το αγαπημένο της" "ε, γι' αυτο το έκανα κι εγώ. Θέλω να με συμπαθήσει" λεει αυτός κι απομακρυνεται. (μόνο σε συμπαθώ? σε παντρεύομαι, πού πας?)
...σε τρία βήματα
Γύρω στις 4 λέμε να φύγουμε, οι άλλοι δηλαδή, γιατί εγώ είμαι μια χαρά. έχει σπάσει ο κόσμος, κι έρχεται για τσιγάρο μπροστά μας. Μου κάνει νόημα αν έχω αναπτήρα. Είναι από τις στιγμές που νιώθω οτι κτ θα συμβει, σφίγγεται το στομάχι μου, παίρνω το άγχος μου και σηκώνομαι. 2 βήματα μας χωρίζουν και μου φαίνονται 2 χιλιόμετρα. Του δίνω αναπτήρα χωρίς να πω λέξη, αλλά δεν φεύγω. τον κοιτάω, ανάβει το τσιγάρο του χωρίς βιασύνη, σηκώνει το βλέμμα του πάνω μου και μου λέει "θέλεις να σου στρίψω ένα?" (=όχι, σιχαίνομαι τα στριφτά) "ναι, οκ". παρατηρώ τα χέρια του. Μ' αρέσουν. Και μαλλιά του. Οι φαβορίτες του με χαλάνε μόνο. Με ρωτάει πώς με λένε, αν μ' άρεσε το κοκτέηλ και μου δίνει το στιγάρο. απαντάω κοφτά, σαν ηλίθια που είμαι και σχεδόν το βάζω στα πόδια. Σίγουρα με περνάει για τρελή. Την ώρα που φεύγουμε πηγαίνω και του ζητάω το αναπτήρα μου. "Θα στον δώσω...πού θα πάς τώρα?" "στο άφτερ μάλλον" "οκ...οσέλα. θα στον δώσω στο αφτερ" "οκ" (είναι θαύμα το πως δεν λιποθύμησα).
Ευτυχώς δεν άργησε. Χορέψαμε, ήπιαμε μερικά σφηνάκια και με φίλησε. Ήταν σαν σουφλέ σοκολάτας. Και πιο ωραίο. Με το ζόρι τραβήχτηκα. Όταν φύγαμε πήγαμε σπίτι μου. Bonus: Έχει piercing στην αριστερή ρώγα.
After morning
Περάσαμε μερικές μέρες έτσι. Μαζί. Ένα βράδυ-δηλαδή ξημέρωμα, μου ρθε μια ιδέα. Αυτός μισομεθυσμένος, μισοκοιμισμένος, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Σηκώθηκα απ' το κρεβάτι, έτρεξα στο μπάνιο, πήρα ξυραφάκι και αφρό. Γύρισα στο δωμάτιο περπατώντας στις μύτες. Τράβηξα τις κουρτίνες να μπαίνει φως, καθισα πάνω του και έβαλα αφρό στις απαίσιες φαβορίτες "τι κάνεις ρε μωρό μου...?" "σσσσσσσ...μην κουνιέσαι γιατί θα σε κόψω" Γκρίνιαξε λίγο, αλλά μ' άφησε. "τελείωσες?" "ναι" "σειρά μου τώρα!" (δεν το είδα να 'ρχεται) Με γύρισε μπρούμητα, μου σήκωσε τα μαλλιά, πήρε ένα μαύρο στυλό και μου ζωγράφισε την πλάτη. Μου έκανε έναν μεγάλο σκορπιό, που το κεντρί του έφτανε στα κάτω πλευρά μου.
Πώς να βρείτε γκόμενο...
Βγαίνουμε στις 01:30. Η καλύτερη ώρα. Όλοι είναι ήδη στο κέφι. Η Μίνα φοράει σωλήνα σατέν παντελόνι και πουκάμισο κι εγώ μια φουστίτσα με πιέτες -όχι πολύ κοντή- κι ένα απλό μαύρο μπλουζάκι με κουμπιά μέχρι τον αφαλό. Το μυστικό είναι να μην κάνεις "μπαμ". Δεν χρειάζεται. Περπατάμε μέχρι το μπαρ. Δεν αισθάνομαι τα πόδια μου απ' το κρύο κι απ' τα τακούνια, αλλά δεν πειράζει. πηγαίνουμε κατευθείαν στο γνωστό μαγαζί. μυστικό νο 2: μην κοιτάς γύρω -γύρω όταν μπαινεις σ' ένα μαγαζί. Τουλάχιστον όχι φανερά. Στριμωχνόμαστε σε μια άκρη στο μπαρ, η Μίνα κτ μου λέει, αλλά δεν ακούω. Χαζεύω τον μπαρμαν. Dio mio! Τα χάνω και γυρίζω πλάτη. Η Μίνα μου κλέινει το μάτι και χαιρετάει έναν τύπο από μακριά. "είναι γιατρός, κάνει το αγροτικό του εδώ." "ε πες του να έρθει. Και να φέρει και τον φίλο του". "Σπρώχνω" τη Μίνα στον γιατρό, κι εγώ χαλαρή κουβέντα με τον φίλο. Βασικά τον έβαλα να καθίσει μπροστά μου, για να μπορώ να κοιτάω τον μπαρμαν. Κάπου κάπου άκουω και τι λέει. Όταν αποφασίζω να πάρω 2ο ποτό, τεντώνομαι στο μπαρ καιτου κάνω νόημα να έρθει. "μία absolut με λεμόνι" "με τί?" "με λεμόνι" "με τί?" κάθε φορά που ρωτάει έρχεται όλο και πιο κοντά. Τεντώνομαι κι εγώ παραπάνω "με .." "..με λεμόνι. το άκουσα απ' την αρχή", μου κλεινει το μάτι και φτιάχνει το ποτό. Τώρα είναι που τον θέλω. Πίνω την βότκα σε 3 γουλιές και 3 τσιγάρα, εποπτεύω την Μίνα που φαίνεται να τα βρίσκει με τον γιατρό, έχω και τον φίλο του ν' απλώνει χεράκι μετά το 2ο ποτό. Προς το παρόν μου πιάνει την μέση όταν μιλάμε. Σκέφτομαι να το ανεχτώ γιατί φαίνεται καλό παιδί και βαριέμαι ν' ασχοληθώ. Γελάω μόνη μου μ' αυτά που σκέφτομαι. Ο μπαρμαν μας φέρνει καινούρια νερά και στο δικό μου ποτήρι έχει κολλήσει την απόδειξη. Πάω να την ξεκολλήσω και έχει γράψει από πίσω :"δώσε καμιά ιδέα για κοκτέηλ." Λιώνω. Του κάνω νόημα οτι δεν έχω στυλό και μου αφήνει έναν στο μπαρ. Οι άλλοι μιλάνε, δε δείχνουν να καταλαβαίνουν τι γίνεται. "σαμπάνια-φράουλες" μόλις το διαβάζει με κοιτάει και χαμογελάει. Σε λίγο μου γράφει "να στο φέρω ή θα παρεξηγηθεί ο φίλος σου?" "ό,τι θέλεις" (=για να δούμε αν θα μασήσεις...) κοντοστέκεται λίγο, αλλά το φέρνει. "ααααα, ωραία" με ρεζιλεύει η Μίνα αμέσως. Και συνεχίζει "ξέρεις, ε, είναι το αγαπημένο της" "ε, γι' αυτο το έκανα κι εγώ. Θέλω να με συμπαθήσει" λεει αυτός κι απομακρυνεται. (μόνο σε συμπαθώ? σε παντρεύομαι, πού πας?)
...σε τρία βήματα
Γύρω στις 4 λέμε να φύγουμε, οι άλλοι δηλαδή, γιατί εγώ είμαι μια χαρά. έχει σπάσει ο κόσμος, κι έρχεται για τσιγάρο μπροστά μας. Μου κάνει νόημα αν έχω αναπτήρα. Είναι από τις στιγμές που νιώθω οτι κτ θα συμβει, σφίγγεται το στομάχι μου, παίρνω το άγχος μου και σηκώνομαι. 2 βήματα μας χωρίζουν και μου φαίνονται 2 χιλιόμετρα. Του δίνω αναπτήρα χωρίς να πω λέξη, αλλά δεν φεύγω. τον κοιτάω, ανάβει το τσιγάρο του χωρίς βιασύνη, σηκώνει το βλέμμα του πάνω μου και μου λέει "θέλεις να σου στρίψω ένα?" (=όχι, σιχαίνομαι τα στριφτά) "ναι, οκ". παρατηρώ τα χέρια του. Μ' αρέσουν. Και μαλλιά του. Οι φαβορίτες του με χαλάνε μόνο. Με ρωτάει πώς με λένε, αν μ' άρεσε το κοκτέηλ και μου δίνει το στιγάρο. απαντάω κοφτά, σαν ηλίθια που είμαι και σχεδόν το βάζω στα πόδια. Σίγουρα με περνάει για τρελή. Την ώρα που φεύγουμε πηγαίνω και του ζητάω το αναπτήρα μου. "Θα στον δώσω...πού θα πάς τώρα?" "στο άφτερ μάλλον" "οκ...οσέλα. θα στον δώσω στο αφτερ" "οκ" (είναι θαύμα το πως δεν λιποθύμησα).
Ευτυχώς δεν άργησε. Χορέψαμε, ήπιαμε μερικά σφηνάκια και με φίλησε. Ήταν σαν σουφλέ σοκολάτας. Και πιο ωραίο. Με το ζόρι τραβήχτηκα. Όταν φύγαμε πήγαμε σπίτι μου. Bonus: Έχει piercing στην αριστερή ρώγα.
After morning
Περάσαμε μερικές μέρες έτσι. Μαζί. Ένα βράδυ-δηλαδή ξημέρωμα, μου ρθε μια ιδέα. Αυτός μισομεθυσμένος, μισοκοιμισμένος, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Σηκώθηκα απ' το κρεβάτι, έτρεξα στο μπάνιο, πήρα ξυραφάκι και αφρό. Γύρισα στο δωμάτιο περπατώντας στις μύτες. Τράβηξα τις κουρτίνες να μπαίνει φως, καθισα πάνω του και έβαλα αφρό στις απαίσιες φαβορίτες "τι κάνεις ρε μωρό μου...?" "σσσσσσσ...μην κουνιέσαι γιατί θα σε κόψω" Γκρίνιαξε λίγο, αλλά μ' άφησε. "τελείωσες?" "ναι" "σειρά μου τώρα!" (δεν το είδα να 'ρχεται) Με γύρισε μπρούμητα, μου σήκωσε τα μαλλιά, πήρε ένα μαύρο στυλό και μου ζωγράφισε την πλάτη. Μου έκανε έναν μεγάλο σκορπιό, που το κεντρί του έφτανε στα κάτω πλευρά μου.
(Ό,τι και να πω, είναι λίγο)
37 Comments:
μπράβο!
(λιτό και πάει με όλα όσα έγιναν/περιγράφηκαν!!)
Καλημέρα Οσελίτσα!....αααααααα,ζηλέυωωωωωω! πλάκα κάνω μη δίνεις σημασία...η μοιραία γυναίκα με το πιστόλι ξαναχτυπά χαααααχχαχχαχχα!μπράβο πολύ χαίρομαι!...μπράβο κορίτσι μου...χαίρομαι που βρήκες τελικά κάτι καλό...(τουλάχιστον ξεκόλλησες από τον εντελώς αταίριαστο για σένα γιατρουδάκο,και από τον ακόμη πιό αταίριαστο εισοδηματία!)...και δώ που τα λέμε αυτός ο εισοδηματίας πολύ μου χε κάτσει στο στομάχι ρε παιδάκι μου....(δε ξέρω γιατί)... όμως κοίτα...αυτό που θέλω από σένα είναι να προσέχεις γενικά το λέω...όχι συγκεκριμένα απλά να προσέχεις...οκ;;..να είσαι και λίγο συκρατημένη...να κρατάς και μιά 'πισινή'κάπου...που λένε... πάντως πολύ χαίρομαι που σε βλέπω έτσι ερωτευμένη και ενθουσιασμένη σα μικρό παιδάκι...να πετάς στα σύννεφα....!πολύ ωραίο κείμενο.. και μου άρεσε ειδικά στο τέλος με τη ζωγραφιά που έφτιαξε στο κορμί σου...πολύ γλυκό...Αθανασία.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ...
osela ειμαι νεός fun στο blog σου, ενα πω οτι είσαι αστέρι όσον αφορά τα κείμενα που γράφεις ! πολύ ωραίες εικόνες, μυρίζει καλοκαίρι...
Μπράβο, μπράβο!
bravo?
όχι όχι bravo δεν θέλω ελληνικό καφέ πλέον
capuccino fredo θέλω !!
Καλό καλοκαίρι!
Και μια συνταγή για κοκτέιλ απο παρισάκι...
ουίσκι με πορτοκάλάδα στιμένη λίγο γρεναδίνη και μίά ορχιδέα απο πάνω ! υπάρχει μια συννομοταξία που τρώγεται! Στις μεζούρες ξέρεται εσείς , αν είστε πότες βάλτε λιγότερο ουίσκι για να βάλετε κιάλλο ποτήρι... προς θεού μην το κάνετε ποροκαλάδα...
Oselaki μου θυμισες ταινια του James Bond .Aν περασες ομορφα ,εσυ μονο το γνωριζεις.Εμεις απνευστι διαβασαμε τα
ανοιξιατικα Oselika κειμενα.
Mου άρεσε το σχόλιο της Αθανασίας.."Να προσέχεις Οσελίτσα!.."
Τι ακριβώς, δεν μας λέει...
τον σκορπιό μήπως?
δαγκώνουν οι σκορπιοί ε?..
δηλητήριο ...
Ναι , τα δηλητήρια των ερώτων θέλουν προσοχή..
το ίδιο και οι εικόνες του μυαλού μας..
οι ψεύτικες κυρίως..
Πούλα σου λεω τα δικαιωματα απο τα ραντεβού σου...θα κανεις τρελα λεφτα και μετα bora bora !!
Φαντάσου ενα νησί (you pick the ocean) με ατελειωτες παραλιες και ατελειωτα beach bars που θα σερβιρουν τα απιστευτα κοκτειλ, θα ζουν εκει ολοι οι γνωστοι σου ή θα ερχονται για διακοπες και θα φερνουν μαζι γκομενους και γκομενες πρωην και επομενες. Για πρωταγωνστρια θα διαλεξεις εσυ οποια θέλεις (μπορεις να παιξεις και η ιδια αμα γουστάρεις) και βεβαια θα διαλεξεις και τους υπολοιπους . Cameo εμαφνισεις απο Κλουνει, Πιτ, Γκιρ, Σμιθ, Ιγγλεσιας , Μπεκαμ κ.λ.π
Και βεβαια διακοπες all summer.....
Υ.Γ 1 thanx for your wishes dear
Υ.Γ 2 Οι σκορπιοι δαγκωνουν αλλά το κυριοτερο προσον τους ειναι οτι δεν μπορεις να τους δαγκωσεις εύκολα....εκτος αν σου το ζητησουν!!
geo
thanx!
αθανασία
καλά δεν ερωτεύτηκα κιόλας...πάντως ήταν ωραία. προσέχω, μην ανησυχείς, αν και λένε οτι τελικά δεν γλιτώνεις απ' αυτό που φοβάσαι.. φιλάκια
clauss
επιτέλους το καλοκαίρι έρχεται! όσο για το κοκτέηλ, δεν είμαι φαν του ουισκιού, αλλά θα το δοκιμάσω και θα σου πω!
λικεράκι
ποια ταινία? οτι θα ημουν και το κοριτσι του μποντ, δεν το είχα φανταστεί! χαχα!
τακη
καλά που έχω και σενα να μου την λες...
υπάρχει δηλητήριο στον έρωτα???
george
πόσο λες να πιάσουν? θέλω να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου σε μια αιώρα, με μόνη θέα την θάλασσα.
ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΜΙΝΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ!! Βαλτή είσαι; :P :P :P
Άντε με το καλό ρε..Να περάσεις καλά με το αλάνι.
(Δε χρειάζεται να σου πω οτι οι μπαρμάνοι έχουν κακή φήμη, ε; :P)
Αντε να παίρνουμε και σειρά εμείς οι λεύτερες :P
estarian
καθένας με την τρέλα του βλέπω. Γουστάρω!
το αλάνι το άφησα πίσω, μαζί με τις διακοπές.
μίνα, μίνα, μίνα: νταλάρας, νταλάρας, νταλάρας :P
ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!!!!!!
Δηλαδή τώρα εγώ με τέτοιο μπόνους που πήρα ότι έχει πίρσινγκ -βαριέμαι να αλλάξω γλώσσα- στη ρώγα.... μπορώ να πάρω μέχρι και καταναλωτικό δάνει :)
-ήταν η κακία της ημέρας, μια προσφορά των καταστημάτων Sex Shop "Δόνηση, δόνηση"-
Τι θα γίνει ρε με τις Μίνες, θα τραβήξει πολύ αυτό το σκηνικό; Λυπηθείτε με πλέον!! Τι σας έχω κάνει μου λέτεεεεεεεεεεεεεεε; :P :P :P
Να μου τη γνωρίσεις ρε τη φίλη σου. Απο κει που ειναι δύο, να γίνουν τρείς.
Δε θα το αντέξω!! :p :p
Μπάρμαν? ΜΠΑΡΜΑΝ????
Κοίτα πως αλλάζουν οι καιροί...
Οι Γιατροί και οι εισοδηματίες μπάινουν στα αζήτητα και οι ποτοανακατευτές, ιδανικοί εραστές...
Πάντως εγώ επιμένω... Words,words,words...
Ξέρεις εσύ... (ώρε μούντζα που θα φάω..)
Χιχιχ :))))
mia xara ta perases vlepo pali!!!xairomai....
pali kala o an8ropos pou den eixe moustaki!! se peirazo :)
tin kalispera mou
filia!
mmexer
ανασταση όντως!!!
μπόνους για μένα βρε κουτό...
esta
να σου την γνωρίσω την μίνα για να τριτώσει το κακό?! να την καταστρέψεις κι αυτήν, όπως τις άλλες δύο??? άκαρδε μινοφάγε!
ghost
λοιπόν ο μπάρμαν τα σπαγε, γι' αυτο μην κοροιδευεις, άντε μην έρθω εκεί!!!
πάντως όντως, οι γυναίκες έλκονται από μπάρμαν, dj κλπ...
λέβι
καιρός ήταν να περάσω καλά!
κλασσικη αδεια γκόμενα που κολλάει στους μπαρμαν σαν πουτάνα κλασική.εγώ θα σου παιρνα και φράγκα.αν κρίνεις τον άλλο από την εμφάνισή του και πηδιέσαι έτσι απλά για αυτό τι να σου πω.είσαι για φτύσιμο.αντε γράφε ιστορίες στον υπολογιστή και γνώριζε κανα μπάρμαν γιατί για τα υπόλοιπα είσαι αρκετά κομπλεξική.φαντάζομαι θα πήρες και προφυλάξεις.εύχομαι να μην σε γνωρίσω ποτέ..
τι απογοήτευση γκομενίτσα θεέ μου.
Ρε μεγάλε, ανώνυμε... την osela ούτε που την έχω δεί ποτέ μου! Αλλά τι κόμπλεξ είναι αυτό που έβγαλές στο κειμενό σου? μια εμπειρία της , έγραψε η κοπέλα. Εσύ δηλαδή δεν την έχεις πέσει ποτέ σε γκόμενα με μεγάλα βυζιά και ωραίο κωλό ? μόνο και μόνο απο την εμφάνιση? κατα την γνώμη μου, απαράδεκτο το μυνημά σου... και ακόμα μια φορά γιατί είναι ανώνυμο... its a shame...
Τι λε ρε; εγώ δεν έχω προλάβει ακόμα να καταστρέψω καμία από τις δύο!! αυτό είναι το πρόβλημα!!! :P
( "καταστρέφω" το λέτε εσείς το "ροπαλιάζω" στο χωριό σου; :P)
Α ανώνυμε δεν μας τα λες καλά...
Δηλαδή η κοπέλα για να πάει με κάποιον θα πρέπει να του πρήζει τα μύδια ένα μήνα με αγάπες,λουλούδια και υποσχέσεις? Η να του ζητάει και βιογραφικό? Μας χαλάς την πιάτσα... Στο κάτω κάτω μικρούλα είναι...
Πάντως βρε λες να έχει δίκιο? Αυτό τότε...τότε... σημαίνει ότι είμαι... είμαι... ΠΑΡΘΕΝΟΣ? Ότι όλα στη ζωή μου τα ονειρέυτηκαααα?
Ααααααααααααααααααααααααα
Λοιπόν σκίζω πτυχία, κλάνω Πολυτεχνεία και πάω σε σχολή μπαρμαν ή dj....
ανώνυμε
ο,τι και να κάνεις, όσο προκλητικός και να γίνεις, δεν σου κάθομαι. καταλαβέ το.
clauss
thanx for the support anyway.
esta
κάνεις συλλογή από μίνες??? και πού τις πετυχαίνεις κιόλας, δεν είναι και τόσο συχνό όνομα!
ghost
thanx honey. πάντως αν πας σε σχολή μπαρμαν και το συνδυάσεις με τις σπουδές πολυτεχνείου ή ο,τι άλλο...βλέπω να σκίζεις!!!
Αγαπητή Οσέλα,
Μη δίνεις σημασία στις ζήλειες των ανδρών...
Ο ανώνυμος παραφέρθηκε.
Αδίκως και χαζά.
Με ρώτησες αν υπάρχει δηλητήριο στον έρωτα..
Προφανής η απάντηση, το βλέπεις και απο τα σχόλια ..ειδικά των ανωνύμων.
Η δική μου άποψη είναι ακόμα πιο σκληρή αλλά δικαιολογείται απο τα χρόνια που μας χωρίζουν.
Δεν θα την αναλύσω όμως.
Απόλαυσε τη ζωή όσο μπορείς.
Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται..
αλλά αυτό μάλλον το ξέρεις γιατί είσαι αρκετά έξυπνη.
ΥΓ Είδες , δεν σου τη μπαίνω πάντα!..
Εγώ δεν έκανα τίποτα. Αλήθεια!! Έτυχε!!!! Σκάσαν δύο Μίνες σχεδόν ταυτόχρονα! Και έχω μείνει μαλάκας (μην πεις κακία, ξέρω τι θα πείς :P)
Δε με βλέπω βέβαια να έχω και ιδιαίτερο σουξέ στα σπάνια ονόματα :P
Όσο για τα μπαρμανίστικα κλπ,
εγώ που είμαι θετικών επιστημώνε, δουλεύω στο πολυτεχνείο και πίνω σα μπάρμαν (ενίοτε) :P καλά πάω ; :p
τάκη
μόλις διάβασα το σχόλιο σου, σκέφτηκα την σημασία του να είναι κανείς σοβαρός.
esta
εσύ μεσιέ πας για το νόμπελ.
καλή φάση να πίνεις το μισό μπαρ, ενίοτε. (το πρωί που ξυπνάς γίνεται κακή, αλλά it's ok).
PS μήπως κολυμπάς και σαν δελφίνι?
ΥΣ Για τις Μίνες δεν σε πιστεύω. Μινώταυρε!!! (χαχαχα, μ' έχει πιάσει η μλκ)
Δεν έχω σχεδόν ποτέ χανγκόβερ, είναι ένα από τα θετικά :D :P
Ρε αλήθεια δεν έχω φάει τίποτα!! Κρίμα βέβαια αλλα γιοκ.. και έχει αγριέψει το μάτι μου...
Αλλά όχι, σαν δελφίνι δεν κολυμπάω..δε χαλάω άσκοπα ενέργεια :P
και εμένα με έχει πιάσει τώρα.. έχω κέφια :P
ελα διπλα στο τσατοκουτι να κωλοβαρέσουμε :P
το τσατοκουτι σου χαλασε?
(στο 'φερε η μίνα στο κεφάλι?)
@ανώνυμος
...μήπως είσαι ο φίλος του γιατρού και σπάστηκες γιατί πήρες "δουλειά για το σπίτι"?
@osela
...αργώ να εμφανιστώ αλλά χαίρομαι να βλέπω ότι περνάς όμορφα και ζεις τα κέφια σου...φιλιά στα μούτρα σου βρε!
:-))))
ο κοσμος βγαινει εξω επειδη υπαρχει πιθανοτητα να μεθυσει και να κανει sex... αλλιως θα καθοταν σπιτακι του!!!
δεν εχετε ακουσει το μ΄αγαπας ή τσαμπα πινω?
osela να περνας παντα οπως γουσταρεις , πολυ χαρηκα αυτο σου το ποστ!!!
Ξανθιές....
Άντε τώρα να πάρεις θέση...
τσιρκούλη
φτάνει που στο τέλος έρχεσαι. στα μούτρα τα δικά σου!!!
purple
όχι, ο κοσμος βγαίνει με μια προσδοκία, διαφορετική ίσως για τον καθένα. προσδοκία περιπετειας θα το έλεγα, γιατί αυτηης η αίσθηση λείπει από την φλατ καθημερινότητα μας.
shades
είσαι ελεύθερος να πάρεις θέση...υπέρ μου!
Η Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων.
μικρή είχα διαβάσει ένα βιβλίο, η αλίκη στη χώρα του lsd. πάντα υπάρχει ένας θαυμαστός κόσμος ν΄ανακαλύψεις. αρκεί να είσαι αλίκη. και να είσαι πρόθυμος ν' ανοίξεις αυτή την πόρτα.
Post a Comment
<< Home