Osela In Life
Monday, March 3, 2008
Περνώ και μόνη μου καλά…
…Τα Καταφέρνω Μια Χαρά
Κάτι έτυχε στην Ε. τελευταία στιγμή και δεν μπόρεσαν να έρθουν. Αρχικά στεναχωρέθηκα, γιατί είχα προετοιμαστεί ψυχολογικά για παρέα, αλλά μετά σκέφτηκα ας πάω μόνη, να ξεφύγω λίγο απ’ την πόλη και το εκεί περιβάλλον μου, ευκαιρία να βρεθώ με τους παλιούς, κλασικούς φίλους.
Ήπια τον πρώτο καφέ στην θάλασσα όσο ήταν ακόμα μέρα και χάζευα την θέα παρέα με την φίλη μου. Το μαγαζί είχε λίγο κόσμο, αλλά εγώ και στον λίγο κόσμο καταφέρνω να βρω ενδιαφέρον. Κυρίως στον λίγο κόσμο, για να είμαι ακριβής.
…Δεν Σ’ Έχω Ανάγκη Ευτυχώς (Μου Είσαι Πλέον Περιττός)
Καθόταν μόνος του στο μπαρ, όπως κι εμείς, απέναντί μου. Πολύ γοητευτικός και απλός. Φαινόταν πνευματώδης, ήρεμος, σίγουρος για τον εαυτό του και κατασταλαγμένος. Τον άκουγα που μίλαγε στην μπαργούμαν –προφανώς την ήξερε- και στον τύπο λίγο πιο πέρα και μου έκανε εντύπωση η ευγένειά του. «Ρε συ Μίνα, ποιος είναι αυτός εκεί?» ρώτησα την φίλη μου. «Α, αυτός, ο Τάδε.» «Και????» «Τι και, ρε Osela?» «Με τι ασχολείται?» «Κάθεται. Κάθεται κι εισπράττει. Εισοδηματίας. Μα δεν τον ξέρεις?» Αυτό ήταν. Το ΣΚ απέκτησε ενδιαφέρον.
Η Αποπλάνηση…
Όση ώρα πίναμε καφέ, με κοίταξε 2-3 φορές, παρόλο που καθόμασταν απέναντι και βόλευε να κοιτιόμαστε συχνά. Μόνο!!! Φυσικά δεν πτοήθηκα, το αντίθετο μάλιστα, γιατί αν με κοίταγε σαν ξελιγωμένος, θα με απογοήτευε. Εξάλλου δεν ήταν και κανα πιτσιρίκι. 37- 40 υπολόγισα. Η τρίτη φορά που με κοίταξε, ήταν όταν ήρθαν 2 φίλοι μας και σηκώθηκα να τους αγκαλιάσω και να τους φιλήσω. Τότε κατάλαβα ότι ζωήρεψε το βλέμμα του. Το παιχνίδι είχε αρχίσει.
…Ενός Εισοδηματία
Το βράδυ βγήκα αρκετά αργά, βρήκα την Μίνα με την παρέα της κι αυτόν στο μπαρ, πάλι μόνο του. Έφυγε πριν καλά καλά καθίσω. Πέρασε να πει ένα γεια στην Μίνα και άκουσα ότι θα συνέχιζε στο after. Από κοντά μου φάνηκε ακόμη πιο γοητευτικός, με τέλειο χαμόγελο, κομψό ντύσιμο, ωραία δάχτυλα…και πολύ παντρεμένος (πάει και τελείωσε, ό,τι κοροϊδεύεις το λούζεσαι)! Εκείνη την στιγμή αποφάσισα να μην κάνω τπτ, ήθελα όμως να μάθω αν με θέλει. Αν όντως με πρόσεξε, ή ήταν όλα αυτά στο μυαλό μου.
And The Winner Is…
Στο after καθόταν με τους φίλους του δεξιά μας. Για να τον κοιτάξω, έπρεπε να γυρίσω το κεφάλι μου 90 μοίρες. Βολικό, αφού ο σκοπός μου ήταν να το καταλάβει. Δύο φορές, τόσο μου πήρε. Την δεύτερη φορά με κοίταξε κι αυτός. Πριν πάρω το βλέμμα μου από πάνω του, πήρε το ποτό του και ήρθε στην παρέα μας. Περπατούσε προς τα εμάς και με κοίταγε. Μου κόπηκαν τα γόνατα. Προφανώς ήθελε να τον βλέπω να έρχεται, να ξέρω ότι έπιασε το μήνυμα κι ανταποκρίνεται. «Ποια είναι η φίλη σου?» είπε στην Μίνα. Ούτε γεια, ούτε πρόλογος, ούτε τπτ. Αφού συστηθήκαμε, στάθηκα εγώ με την πλάτη στον τοίχο κι αυτός μπροστά μου και μιλάγαμε οι δυο μας για το υπόλοιπο βράδυ. Δεν ήξερε ποια είμαι κι έτσι όταν του είπα το επίθετό μου γέλασε και με ρώτησε «Τους Τάδε τι τους έχεις?» «Γονείς» (συνέχισε να γελάει) «και τον Δείνα»? «Ξάδερφο» με πλησίασε επικίνδυνα και μου ψιθύρισε ότι με τον μεγάλο ξάδερφο μου συγκατοικούσαν όταν σπούδαζαν μαζί στην ιατρική. Μου είπε ιστορίες γι’ αυτό. Μ’ έκανε να γελάσω. Μιλάγαμε μόνο για να ‘μαστε κοντά και να κοιτιόμαστε. Με φλέρταρε, με άγγιξε ελάχιστα και πολύ διακριτικά, αλλά δεν μου ρίχτηκε. Όχι με τα λόγια τουλάχιστον.
Me!
Ήταν σα να τα κάναμε όλα, κι ας μην έγινε τπτ. Αναμφίβολα το καλύτερο φλερτ που μου έχουν κάνει. Πήρα τόση ικανοποίηση που «τσίμπησε» κι ήρθε, που δεν ήθελα τπτ άλλο. . Μου αρκούσε η επίγνωση ότι με θέλει και ότι τον έφερα εκεί που ήθελα.
Κάτι έτυχε στην Ε. τελευταία στιγμή και δεν μπόρεσαν να έρθουν. Αρχικά στεναχωρέθηκα, γιατί είχα προετοιμαστεί ψυχολογικά για παρέα, αλλά μετά σκέφτηκα ας πάω μόνη, να ξεφύγω λίγο απ’ την πόλη και το εκεί περιβάλλον μου, ευκαιρία να βρεθώ με τους παλιούς, κλασικούς φίλους.
Ήπια τον πρώτο καφέ στην θάλασσα όσο ήταν ακόμα μέρα και χάζευα την θέα παρέα με την φίλη μου. Το μαγαζί είχε λίγο κόσμο, αλλά εγώ και στον λίγο κόσμο καταφέρνω να βρω ενδιαφέρον. Κυρίως στον λίγο κόσμο, για να είμαι ακριβής.
…Δεν Σ’ Έχω Ανάγκη Ευτυχώς (Μου Είσαι Πλέον Περιττός)
Καθόταν μόνος του στο μπαρ, όπως κι εμείς, απέναντί μου. Πολύ γοητευτικός και απλός. Φαινόταν πνευματώδης, ήρεμος, σίγουρος για τον εαυτό του και κατασταλαγμένος. Τον άκουγα που μίλαγε στην μπαργούμαν –προφανώς την ήξερε- και στον τύπο λίγο πιο πέρα και μου έκανε εντύπωση η ευγένειά του. «Ρε συ Μίνα, ποιος είναι αυτός εκεί?» ρώτησα την φίλη μου. «Α, αυτός, ο Τάδε.» «Και????» «Τι και, ρε Osela?» «Με τι ασχολείται?» «Κάθεται. Κάθεται κι εισπράττει. Εισοδηματίας. Μα δεν τον ξέρεις?» Αυτό ήταν. Το ΣΚ απέκτησε ενδιαφέρον.
Η Αποπλάνηση…
Όση ώρα πίναμε καφέ, με κοίταξε 2-3 φορές, παρόλο που καθόμασταν απέναντι και βόλευε να κοιτιόμαστε συχνά. Μόνο!!! Φυσικά δεν πτοήθηκα, το αντίθετο μάλιστα, γιατί αν με κοίταγε σαν ξελιγωμένος, θα με απογοήτευε. Εξάλλου δεν ήταν και κανα πιτσιρίκι. 37- 40 υπολόγισα. Η τρίτη φορά που με κοίταξε, ήταν όταν ήρθαν 2 φίλοι μας και σηκώθηκα να τους αγκαλιάσω και να τους φιλήσω. Τότε κατάλαβα ότι ζωήρεψε το βλέμμα του. Το παιχνίδι είχε αρχίσει.
…Ενός Εισοδηματία
Το βράδυ βγήκα αρκετά αργά, βρήκα την Μίνα με την παρέα της κι αυτόν στο μπαρ, πάλι μόνο του. Έφυγε πριν καλά καλά καθίσω. Πέρασε να πει ένα γεια στην Μίνα και άκουσα ότι θα συνέχιζε στο after. Από κοντά μου φάνηκε ακόμη πιο γοητευτικός, με τέλειο χαμόγελο, κομψό ντύσιμο, ωραία δάχτυλα…και πολύ παντρεμένος (πάει και τελείωσε, ό,τι κοροϊδεύεις το λούζεσαι)! Εκείνη την στιγμή αποφάσισα να μην κάνω τπτ, ήθελα όμως να μάθω αν με θέλει. Αν όντως με πρόσεξε, ή ήταν όλα αυτά στο μυαλό μου.
And The Winner Is…
Στο after καθόταν με τους φίλους του δεξιά μας. Για να τον κοιτάξω, έπρεπε να γυρίσω το κεφάλι μου 90 μοίρες. Βολικό, αφού ο σκοπός μου ήταν να το καταλάβει. Δύο φορές, τόσο μου πήρε. Την δεύτερη φορά με κοίταξε κι αυτός. Πριν πάρω το βλέμμα μου από πάνω του, πήρε το ποτό του και ήρθε στην παρέα μας. Περπατούσε προς τα εμάς και με κοίταγε. Μου κόπηκαν τα γόνατα. Προφανώς ήθελε να τον βλέπω να έρχεται, να ξέρω ότι έπιασε το μήνυμα κι ανταποκρίνεται. «Ποια είναι η φίλη σου?» είπε στην Μίνα. Ούτε γεια, ούτε πρόλογος, ούτε τπτ. Αφού συστηθήκαμε, στάθηκα εγώ με την πλάτη στον τοίχο κι αυτός μπροστά μου και μιλάγαμε οι δυο μας για το υπόλοιπο βράδυ. Δεν ήξερε ποια είμαι κι έτσι όταν του είπα το επίθετό μου γέλασε και με ρώτησε «Τους Τάδε τι τους έχεις?» «Γονείς» (συνέχισε να γελάει) «και τον Δείνα»? «Ξάδερφο» με πλησίασε επικίνδυνα και μου ψιθύρισε ότι με τον μεγάλο ξάδερφο μου συγκατοικούσαν όταν σπούδαζαν μαζί στην ιατρική. Μου είπε ιστορίες γι’ αυτό. Μ’ έκανε να γελάσω. Μιλάγαμε μόνο για να ‘μαστε κοντά και να κοιτιόμαστε. Με φλέρταρε, με άγγιξε ελάχιστα και πολύ διακριτικά, αλλά δεν μου ρίχτηκε. Όχι με τα λόγια τουλάχιστον.
Me!
Ήταν σα να τα κάναμε όλα, κι ας μην έγινε τπτ. Αναμφίβολα το καλύτερο φλερτ που μου έχουν κάνει. Πήρα τόση ικανοποίηση που «τσίμπησε» κι ήρθε, που δεν ήθελα τπτ άλλο. . Μου αρκούσε η επίγνωση ότι με θέλει και ότι τον έφερα εκεί που ήθελα.
26 Comments:
Να πω ότι όλ'αυτά δεν μου θυμίζουν τίποτε, θα έλεγα ψέματα.Συνηθισμένα τα βουνά απ'τα χιόνια όπως λένε... :):):)
Γειάσου Oselaki....επικύνδυνα παιχνίδια με τη φωτιά παίζεις... πολύ επικύνδυνα όμως..εγώ δεν θα επειχηρούσα καν να μπώ σε αυτή τη διαδικασία (ούτε καν του φλέρτ) εννοώ....εάν διαπίστωνα ότι είναι παντρεμένος...δεν μου αρέσουν αυτοί που ανήκουν αλλού...θέλω ότι έχω να το έχω MONO εγώ....να είναι μόνο δικό μου....και έπειτα άσε και το 'μαλλιοτράβηγμα'που μπορεί να γίνει εάν μαθευτεί τίποτε από την νόμιμη σύζυγο κτλ,κτλ,κτλ,... και δε τα μπορώ αυτού του είδους τα μπερδέματα και τις ανακατοσούρες εγώ...καλύτερα με έναν ελέυθερο...και ότι γίνει κακό ή αποτυχία να αφορά μόνο εμένα και κείνον...όχι εμένα,εκείνον,τη γυναίκα του,τα παιδιά τους,το σόι του,το σόι της και όλα αυτά...πέσμε πουριτανή,παλεών αρχών,συντηριτίλα.....αλλά...έτσι έχω την εντύπωση.....Αθανασία.
αυτο το παιχνίδι κάτι μου θυμίζει αλλά δεν μπορώ να θυμηθω...
κάτι μου θυμίζει όμως!
hades + st
κάτι σας θυμίζει, ε???
αθανασία
εντάξει, φλέρταραμε, δεν έγινε τπτ.
πάντως όοοοοολα αυτά που λες για τους παντρεμένους τα πιστεύω κι εγώ και μάλιστα κορόιδευα όποια φίλη/ γνωστή έκανε το αντίθετο. για μένα ήταν αδιανόητη και μόνο η σκέψη να πιάσω κουβέντα.
(γι' αυτό τα λούζομαι τώρα. δεν ξανακοροιδεύω τπτ)
Μπορείς να το αφήσεις πίσω.
Το φλερτ ειναι κάτι ωραίο
σε τέτοιες περιπτώσεις όμως νομίζω ότι πρέπει να σταματάει εκεί.
Δεν ειναι καλό γι κανέναν να πάει παρακάτω.
Δεν έγινε και κάτι κακό...απλά υπήρξε χημεία!!!
Υπό άλλες προϋποθέσεις....
αυτάααααααααα
ΥΓ.Πέρασες καλά κι εσύ κι εμείς που το μοιραστήκαμε.
Φιλώ σε
τσίου!!!
Ναι, περίεργο, ε; :)
εμένα πάντως μου θυμίζει ότι όποτε είμαι δεσμευμένος τότε θυμούνται όλες να με φλερτάρουν.. :P οταν δεν, ούτε ειρωνικό κοίταγμα λέμε :P
Αααα, προφήτη, αυτο που λες ανήκει σε άλλη κατηγορία.. :):)
Oselaki και οι δυο θελατε επιβεβαιωση.Την κερδισατε.Αυτο φτανει.Μην μπαινεις σε διαδικασιες τετοιες, που μονο αγχος ,θυμο,αγωνια και απογοητευση θα φερει.Εισαι τοσο νεα που η ζωη θα σου δωσει αυτο που θελεις.
ω! osela in love!!!
Μπορεί να μην είναι παντρεμένος... να 'χει υπογράψει συμβόλαιο γάμου χαχαχαχαχα
Έχω και απορίες...
1. "φαινόταν πνευματώδης,"
Από που το συμπέρανες αυτό; Άμα καθότανε με το πόδι πάνω στ' άλλο δεν θα ταν πνευματώδης; Λέω εγώ τώρα!:)
2."τον έφερα εκεί που ήθελα"
που ξέρεις ότι κι αυτός δεν το επιδίωκε αυτό; κι ότι δεν σε έφερε κι αυτός εκεί που ήθελε....!
Γυναίκες:):):)
Aχχχχχ :( Πόσο πολύ μου έχουν λείψει αυτά :((
Eνα από τα 'κακά' του γάμου :P
Mάκιααααααα
hades
εντελώς περίεργο, τι αν σου πω!
estarian
καλώς τον!
αυτό που λες είναι μεγάλη αλήθεια, ίσως να έχει καταγραφεί και σε κπ νόμο του Μέρφυ, αν έχεις υπόψη σου.
karaflokotsifa
ε, ναι, νομίζω ό,τι και να γινόταν μετά δεν θα ήταν καλό
λικεράκι
έχεις πολύ δίκιο. μόνο που για να μου δώσει η ζωή αυτά που θέλω, πρέπει να αποφασίσω εγώ πρώτα ποια είναι αυτά!
mmexer
φορούσε βέρα! καλά, όχι και in love...
1) το απλό και κομψό ντύσιμο, τα γυαλιά που φορούσε, οι καλοί του τρόποι και το πόσο διακριτικός ήταν.
2)τσ, τσ, τσ...άντρες. Οι γυναίκες διαλέγουν. Πάντα.
diamond
σημασία έχει ότι έζησες την ζωή σου κι απέκτησες εμπειρίες. φαντάζεσαι να 'σουν καμιά στερημένη?
Μέρφι ιζ μαϊ μιντλ νέϊμ ρε :D καλώς σας βρήκα!
σινς μερφυ ιζ γιορ μιντλ νειμ, γιου νόου γουάτ άι μιν.
(μου φαίνεται πολύ αστείο να γράφω έτσι)
γιεα αι νοου γουατ γιου μιν.
:P
(είναι εντελώς γελοίο. Όπως greeklish ενα πράμα :) )
Ναι!!! Είναι η Οsela που ξέρουμε και αγαπάμε!!!
θεωρητικέ
ναι, ναι...that's me!
:-))
estarian
χειροτερο από greeklish θα 'λεγα
poli feminine to blog sou ...
tha xanaperasw
kalinixta!
το "παιχνίδι" είναι ζωή!...
Νόμος.
de nomizo pos egine kati spoudaio....apla i fili mas kolakeutike kati pou to vrisko logiko...
ταξιδευτή
αυτό τώρα ήταν κοπλιμέντο?
σπύρο
καταλαβαινόμαστε βλέπω!
levi
μπράβο καλέ μου, δεν έγινε και τπτ.
Είδες, osela, που πάμε και μπλέκουμε κάθε φορά, ε; Και το χειρότερο είναι ότι είμαστε ανεπίδεκτοι μαθήσεως κιόλας. Μυαλό ποτέ δε βάζουμε... :):):)
Post a Comment
<< Home