Osela In Life
Friday, February 22, 2008
Rewind
Παρασκευή πρωί....(4 Ρίχτερ, Μετασεισμός)
Η μέρα μου φάνηκε ατελείωτη! Μέχρι τις 9:30 είχα ήδη τελειώσει 2-3 πραγματάκια που έπρεπε να γίνουν άμεσα, αντικατέστησα μία συνεργάτιδα (στο γραφείο της, ευτυχώς), έριξα τον καφέ (τον δικό της, ευτυχώς) πάνω στα άπειρα, ατάκτως ειρημμένα έγγραφα (τα δικά της, ευτυχώς), σκοτώθηκα να τα σκουπίσω /καθαρίσω και ό,τι δεν κατάφερα να σώσω, απλά το πέταξα. Μετά απ' όλη αυτή την αναστάτωση, νόμιζα ότι η ώρα είχε πάει τουλάχιστον 11:30, αλλά μπα. Μέχρι τις 13:00 που μου τηλ η Ε, καθόμουν σ' αναμένα κάρβουνα, δεν ήθελα να την στεναχωρήσω. Όταν τελικά μιλήσαμε ήταν θυμωμένη, αλλά ψύχραιμη. Προσπάθησα να της εξηγήσω, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να καταλάβει. Μου είπε ότι εγώ τον πήρα απ' τα μούτρα και δεν του έδωσα κανένα περιθώριο εξαρχής. Και ότι αν θέλω να επανορθώσω σαν καλή φίλη που ξέρει ότι είμαι, θα προσπαθήσει αν τον πείσει (έλεος) να ξαναβγούμε αύριο. "Εντάξει, θα είμαι καλή" της είπα. "Osela δεν θέλω να είσαι καλή. Θέλω να συρθείς" "Οκ" "όχι οκ, Οsela, μου το υπόσχεσαι" "Εντάξει".
Θα ξαναρχίσω το κάπνισμα.
Κάτι μου λέει ότι αύριο θα χρειαστώ 1 τσιγάρο.
Πέμπτη βράδυ (7,5 Ρίχτερ)
(Το Χρονικό Μιας Καταστροφής)
Είμαι με την Ε και το καινούριο amore της σ' ένα ροκ μπαράκι κι έχει έρθει κι ένας φίλος του. Το amore δεν το πολυσυμπάθησα -ως συνήθως-, αν και δεν έχω εντοπίσει ακριβώς τον λόγο. Μου φάνηκε μάλλον υπερβολικά καλός για να 'ναι αληθινός. Ψώνιο. Κι αυτός όμως, δεν πρέπει να πέταξε απ' την χαρά του που με γνώρισε. Ο φίλος του δεν ήταν άσχημος. Ούτε ξενέρωτος. Ούτε ψώνιο. Ήταν, πώς να το πω, σα να προσπαθούσε πολύ. Το κούραζε το θεματάκι. Περίμενα περισσότερα από έναν ψυχολόγο. Στην αρχή μιλάγαμε για τα ψυχολογικά πειράματα και μου άρεσε η κουβέντα, αλλά μέχρι εκεί. Μου είπε βέβαια ότι του άρεσε η τσάντα μου (και μου φάνηκε έξυπνο δόλωμα αυτό) -εννοείται δεν τσίμπησα.
Μετά από 2 βότκες και πολλές άγριες ματιές της Ε., αποφάσισα να δώσω μια ευκαιρία στο αμόρε και τον ρώτησα 2-3 πραγματάκια για την δουλειά του, αλλά και πάλι μου φάνηκε επιθετικός, οπότε κάπου εκεί τελείωσε κι η δική μου υπομονή -είπαμε δεν καπνίζω κιόλας-. Άρχισε λοιπόν ένας διάλογος/διαγωνισμός ειρωνίας και σνομπισμού (εγώ δεν χρειάζεται να προσπαθήσω και πολύ, I' m a natural), που τελείωσε μ' αυτόν να μου λέει "για ξανθιά δεν είσαι και τόσο γλυκιά" , εμένα ν' απαντάω "όσοι μου το 'χουν πει αυτό με γούσταραν", τον ψυχολόγο να μας κοιτάει άναυδος και την Ε να παθαίνει 3 εγκεφαλικά.
Τουλάχιστον γυρίσαμε σπίτι μ' αυτοκίνητο κι όχι με ασθενοφόρο.
15 Comments:
Οselaki ανω κατω εν ολιγοις.Μαλλον φταιει το φεγγαρι.Ειχαμε πανσεληνο Πεμπτη.Μια επαναληψη με τα ιδια ατομα μια αλλη βραδια ισως φερει θετικοτερα αποτελεσματα.
Καλο Σαββατοκυριακο.
popo se katalavaino...alla kane ipomoni kai dose mia eukairia gia xari tis filis! kalo sav/ako!
Καλημέρα Oselaki....ούφ..τί μου θύμισες τώρα μ αυτό...και γώ είχε τύχει να τα μπλέξω με ένα τέτοιο μακάκα (συγνώμη για τη λέξη)...στα φοιτητικά μου χρόνια...αυτός όμως ήταν εντελώς αλλού ντ αλλού που λένε...μα εντελώς...εγώ όμως αυτό άργησα πάαααααρα πολύ μα πάααααρα πολύ όμως να το καταλάβω...και παρεπιπτόντως ήταν και συμφοιτητής και πάλι παρεπιπτόντως ΔΕΝ τον γνώρισα ούτε από φίλη,ούτε από άλλο φιλικό πρώσοπο κτλ,κτλ....αυτό το άτομο για μένα χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης...προσπάθησα,προσπάθησα....μία,δύο,τρίς,δέκα και τελικά....τίποτε...το άτομο και δεν ήθελε όπως υσχιρίστηκε το ίδιο να κάνει σχέση μαζί μου...και το χειρότερο...προσέβαλε εμένα την ίδια που του είχα φερθεί με τον καλύτερο τρόπο....και πήγε και έπιασε και μία πολύ καλή μου φίλη και της είπε για μένα τα χειρότερα και διάφορα που εγώ ποτέ δεν τα έκανα....και αποτέλεσμα;;;βγήκα εγώ και η θιγμένη της ιστορίας και η ρεζιλεμένη...κοινώς και κερατού και δαρμένη'που λένε....τί να κάνεις κοπέλα μου...όταν κάποιος δεν θέλει...δεν θέλει τέρμα...και ότι και να κάνεις...όταν δεν ταιριάζεις δε ταιριάζεις...με τίποτε....κι γώ δεν έκανα και τίποτε......εκεί είναι η αδικία... και από κείνη τη μέρα το μόνο που έυχομαι είναι να μη τύχει και τον πετύχω πουθενά...μόνο αυτό...γιατί δε ξέρω κι εγώ τι θα γίνει...αυτά είναι...τα κακά και δυσάρεστα...Αθανασία.
"για ξανθιά δεν είσαι και τόσο γλυκιά" , εμένα ν' απαντάω "όσοι μου το 'χουν πει αυτό με γούσταραν"
μμμ... ετσι ε;
λικεράκι
πέστο γλυκιά μου ότι είχαμε πανσέληνο κι ανησύχησα! Σεληνιάστηκα, ε?
levi
δεν έχω άλλη επιλογή, άσε που νιώθω άσχημα και για την Ε.
αθανασία
δεν έπρεπε να επιμένεις εξαρχής, αλλά ο έρωτας τυφλώνει, κουφένει και όλα αυτά. δεν πειράζει, εμπειρίες είναι αυτά και μαθαίνεις.
man
έτσι και χειρότερα σου λέω!!!
Το amore δεν το πολυσυμπάθησα -ως συνήθως-, αν και δεν έχω εντοπίσει ακριβώς τον λόγο.
Χμμμμμμμμμμ.......... αυτό το "ως συνήθως" το'χεις ψάξει καθόλου; Μάλλον εκεί είναι ο λόξυγγας.
"για ξανθιά δεν είσαι και τόσο γλυκιά" , εμένα ν' απαντάω "όσοι μου το 'χουν πει αυτό με γούσταραν"
Ααααααουτς!!!!
Τελικά νομίζω οτι μπορει μετα απο αυτό να σε γουστάρει πραγματικά...
Και βέβαια να behave στην επόμενη εξοδο. It is not about you or him. It's ALL about E....
Y.Γ: αμα ξαναβγειτε let us know....για να προσεχουμε τις σεισμικες δραστηριοτητες βεβαιως βεβαιως.
Ένας χαμός δηλαδή...
Λέω να ξαναπροσπαθήσεις για χάρη τησ φίλης σου...
Μάκια
hedes καλέ μου
δεν φταίω εγώ. απλά υπάρχει προηγούμενο με τους φίλους της Ε.
εκτός απ' αυτό, η αλήθεια είναι ότι για να συμπαθήσω κπν, κτ πρέπει να κάνει. να το κερδίσει. αυτός ήρθε με ύφος "είμαι καλύτερος απ' όλους σας" και περιττό να πω ότι συνήθως αυτό το ύφος το έχω εγώ. (πλάκα κάνω)
george
δεν είσαι περήφανος για μένα? έσκισα?!
diamond
φυσικά και σύρθηκα και ταπεινώθηκα και κατάπια και πολλά...ας όψεται η φιλία, αυτό έχω να πω
Βρε osela εγώ δεν είπα ότι φταίς εσύ, αλλά αυτό το ως συνήθως -πάντα οι άλλοι- δηλαδήμ, δεν ξέρω, κάπως δεν μου στέκει σωστά στο μάτι. Όπως και να'χει, εσύ ξέρεις καλύτερα.
hades
το ξέρω ότι ξέρεις ότι δεν φταίω εγώ. αλλά κι εγώ μέσα μου ξέρω ότι φταίω ,γιατί μου αρέσει να δυσκολέυω τους άλλους, να τους ζορίζω.
Ε θα το πω, δεν κρατιέμαι...
Ε τον μαλ%κ^
Πάντως έμαθα και κάτι απο αυτόν
Οτι είσαι ξανθιά
Σε φιλώ
τσιου!!!
karaflokotsifa
νόμιζα το ήξερες!!!
Post a Comment
<< Home