Osela In Life
Sunday, September 21, 2008
Getting..
…Close
Με τα πολλά με πείθει –δεν είμαι σε φάση για πολλές οικειότητες- να βγούμε με 1-2 φίλους του. Τον κοιτάζω ερωτηματικά, το καταλαβαίνει και με προλαβαίνει «είναι γύρω στα 40, τι περίμενες?» (Τι περίμενα? Ξέρω ‘γω τι περίμενα?) «Να φέρω καμιά φίλη μου να είμαι πιο άνετη?» «Φυσικά». Ωραία. Ποια φίλη όμως?? Η Ε. είναι σουρεάλ, ως καλλιτέχνιδα, βεβαίως βεβαίως, κι αυτό μπορεί ν’ αποδειχθεί από πολύ καλό έως πολύ, πολύ κακό. Κι ενώ δεν έχει τπτ που να αποπνέει εμπιστοσύνη πάνω της, αισθάνομαι μεγάλη ασφάλεια μαζί της. Η Ν. πάλι, είναι πιο σοβαροφανής. Ξεγελάει. Κάποιος που δεν την ξέρει, στάνταρ την περνάει για σοβαρή, μετρημένη κοπέλα. Αρκετά το σκέφτηκα, ενστικτωδώς διαλέγω την Ε.
Με τα πολλά με πείθει –δεν είμαι σε φάση για πολλές οικειότητες- να βγούμε με 1-2 φίλους του. Τον κοιτάζω ερωτηματικά, το καταλαβαίνει και με προλαβαίνει «είναι γύρω στα 40, τι περίμενες?» (Τι περίμενα? Ξέρω ‘γω τι περίμενα?) «Να φέρω καμιά φίλη μου να είμαι πιο άνετη?» «Φυσικά». Ωραία. Ποια φίλη όμως?? Η Ε. είναι σουρεάλ, ως καλλιτέχνιδα, βεβαίως βεβαίως, κι αυτό μπορεί ν’ αποδειχθεί από πολύ καλό έως πολύ, πολύ κακό. Κι ενώ δεν έχει τπτ που να αποπνέει εμπιστοσύνη πάνω της, αισθάνομαι μεγάλη ασφάλεια μαζί της. Η Ν. πάλι, είναι πιο σοβαροφανής. Ξεγελάει. Κάποιος που δεν την ξέρει, στάνταρ την περνάει για σοβαρή, μετρημένη κοπέλα. Αρκετά το σκέφτηκα, ενστικτωδώς διαλέγω την Ε.
Ο Ζ φοράει τζιν, με μπλε πουκάμισο (απ’ έξω –εννοείται-) και εγώ το κλασικό μαύρο midi strapless φόρεμα, με σκίσιμο στο πλάι, κοτσίδα και ένα διακριτικό κόσμημα στο λαιμό. Η Ε. εμφανίζεται με μία φούστα απροσδιορίστου υφάσματος και χρώματος, σανδάλια, 14 χαιμαλιά, 22 βραχιόλια και μια μπλούζα απ’ την οποία φαίνεται το τατου της.
Παθαίνω εγκεφαλικό, γκρινιάζω, και ξεκινάμε για το bar- restaurant. Ευτυχώς οι φίλοι του είναι εντελώς άνθρωποι της πιάτσας, επιχειρηματίες και οι δύο και σπάει εύκολα ο πάγος. Παρατηρώ τον Ζ καθώς μιλάει. Αυτό που μ’ αρέσει πολύ πάνω του, είναι τα λεπτά χαρακτηριστικά του. Το θεωρώ ιδιαίτερα αριστοκρατικό. Ύστερα, είναι πολύ διακριτικός. Δεν προκαλεί η εμφάνισή του, δεν φωνάζει, δεν γελάει δυνατά. Κι όμως, η παρουσία και ο λόγος του αποπνέουν δύναμη. Χαίρομαι που βγαίνουμε –αν και μέσα μου είμαι σ’ ετοιμότητα να πάνε όλα στραβά.
«Το ξέρεις ότι τους έριξες, ε?» μου λέει ο Ζ όταν μπαίνουμε στο αυτοκίνητο. «λες? Δεν είμαι σίγουρη» (φυσικά και τους έριξα, piece of cake) «ναι σου λέω». Ουφ! Πάει κι αυτό! Χαλαρώνω, βάζω το τραγούδι που μ’ αρέσει, και σηκώνω το βλέμμα μου στον ουρανό. Πήγα να πω κτ τύπου «άλλη φάση το κάμπριο», όταν τον ακούω να λέει «ωραία λοιπόν, άντε να γνωρίσω κι εγώ την περίφημη παρέα σου»
Shit.
8 Comments:
"..14 χαιμαλιά, 22 βραχιόλια.."
Φαντάζομαι τον θόρυβο που κάνει οταν κινείται αυτό το μηχάνημα...
που πας και εσύ με ενα διακριτικό κόσμημα στο λαιμό.....
Απο την άλλη πάλι ζηλεύω τους άνδρες που η παρουσία και ο λόγος τους αποπνέουν δύναμη..
εντάξει, ζηλεύω και το κάμπριο...
καθ'οτι, άλλη φάση...
Ηθικόν δίδαγμα: να προσέχεις τι λες... :):):)
Άλλη φάση το κάμπριο!!! η προέκταση του αντρισμού μας!!!!
εδώ που τα λέμε έχει μια ποιότητα το ξεκουκούλωτο!!! και το μίνι μέχρι τις αμυγδαλές!!!!
Γειάσου Οσελάκι!..καλά πάμε βλέπω ε;;..αλλά ρε κορίτσι μου...να πως να το πώ μήπως αυτός είναι πολύυυυ 'συμμαζεμένος και πολύυυυ σοβαρός' για σένα;;;πολύυυυ ΄μαμούχαλος'ας το πώ έτσι (χωρίς παρεξήγηση αυτό έτσι;;;)αλλά θα μου πείς να τα μπλέξεις και με κάνα μικρό,βλαμμένο παιδαρέλι που δε ξέρει που παν τα τέσσερα,τι θέλει και τί ζητά,που πατά και που βρίσκεται είναι χειρότερα βέβαια... τρίσχειρότερο..αλλά κι αυτός πολύυυυυυ μαζεμένος,σοβαρός έτσι πως να το πώ..με το ζόρι να σου δώσει ένα...ένα φιλί..δεν είναι λίιιιγο σπάσιμο νέυρων όλο αυτό;;;όλο αυτό το διαρκές ΄σφίξιμο και άγχος'...όταν κάποιος αγαπά και είναι ερωτευμένος είναι χαλαρός πιστέυω..και όχι έτσι...βέβαια εσύ ξέρεις πολύυυυ καλύτερα..εγώ απλώς μιά γνώμη λέω.. φιλάκια,Αθανασία.
22 vraxiolia???!!! :)
sovaros vlepo einai!oti to kalitero!!kali kiriaki na exeis!!!
δε μου φαίνεσαι για άνθρωπος που ζηλεύει, τάκη
hades
και κυρίως...πρόσεχε τι εύχεσαι
shades
μίνι? μέχρι τις αμυγδαλές? sorry, έχω class.
αθανασία
πάντα καλοδεχούμενες οι συμβουλές!
levi
καλό ΣΚ και σε σένα!
Ορθόν, osela. Αυτοί που λένε ότι δε "βγαίνουν" έχουν μαύρα μεσάνυχτα... :):)
Post a Comment
<< Home