Osela In Life
Wednesday, August 13, 2008
Μέρφυ ή Κοέλο??
Τα κορίτσια ξενυχτάνε
Αφού έχω κάνει το 22:00-06:00 το νέο μου ωράριο, κι αφού έχω γονατίσει απ’ την αϋπνία –ξυπνάω στις 11:00, για να μην χάσω τον ήλιο- αποφασίζω να αποτοξινωθώ για 1-2 μέρες. Να μην βγω καθόλου ρε παιδί μου. Το πολύ πολύ για ένα ποτό. Άντε δύο. Κάπου ήσυχα πάντως. Μ’ αυτά και με τα’ άλλα, πηγαίνουμε σ’ ένα όντως ήσυχο μπαράκι που άνοιξε πρόσφατα. Εγώ, η Μίνα, ο πανίβλακας γκόμενός της και ένας φίλος του, επίσης πανίβλακας, που μου το ‘παιζε και γαμπρός. Τι θράσος, mon Dieu! Κοιτάζω γύρω μου, ψάχνω μια σανίδα σωτηρίας, πριν βουτήξω στην καιπιρόσκα.
Μ’ ένα μυστικό
Η σωτηρία μου φοράει λευκά λινά ρούχα και έχει καστανά μαλλάκια μέχρι τους ώμους, στερεωμένα με μια μικρή στέκα. Κάθεται με 2-3 άλλους και μιλάνε χαλαρά. «Μίνα…» ψιθυρίζω, «σκάσε, τον είδα» μουρμουρίζει κοφτά. That’s my girl… Κοιτιόμαστε, με λίγη δυσκολία βέβαια –γιατί ο πανίβλακας φίλος του πανίβλακα γκόμενου μου κρύβει την θέα. Είμαι έτοιμη να του πω «μπορείς να κάνεις λίγο πιο πέρα γιατί δεν βλέπω?», αλλά κρατιέμαι. Τις επόμενες μέρες ξαναπήγαμε στο ίδιο μαγαζί, τον ξαναείδα, κοιταζόμασταν,.. αλλά δεν μιλήσαμε. Μέχρι που μια μέρα μπήκε στο μαγαζί μετά από εμάς, ήρθε και κάθισε μόνος του στο σκαμπό δίπλα μου και μας κέρασε σφηνάκια. Γύρισα προς το μέρος του για να τσουγκρίσουμε, αλλά μου φάνηκε τόσο obvious, τόσο πασιφανές και στημένο, που ντράπηκα και ούτε το ήπια. Με κοίταξε έκπληκτος, εγώ μουρμούρισα κτ τύπου «δεν πίνω τεκίλα», αλλά νομίζω ότι αυτός στράβωσε. Δεν με ξανακοίταξε. Ήταν γελοίο. Καθόμασταν δίπλα-δίπλα, και δεν είπαμε ούτε μια λέξη. Γμτ!
Όο
Έφυγε σε μισή ώρα μ’ ένα ξερό «καληνύχτα». Εγώ ήπια το υπόλοιπο κοκτέηλ, μάζεψα τα νεύρα μου, πήρα και τη Μίνα και πήγαμε για το ποτό της παρηγοριάς στο πιο κοντινό μπαρ. Δεν ξέρω αν είναι ο νόμος του Μέρφυ ή του Κοέλο, αλλά ο τύπος κάθεται στη γωνία του μπαρ και με κοιτάζει. Μέρφυ ή Κοέλο λοιπόν? Το ρισκάρω και κάθομαι δίπλα του. Με ρωτάει τι κάνω, και πιάνουμε κουβέντα. Αυτός 37 κι εγώ 26. Λέει ότι μπροστά σ’ αυτόν είμαι πιπίνι. Μιλάμε περί ανέμων και υδάτων για καμιά ώρα, με ρωτάει πόσο θα μείνω, πού πάω για μπάνιο, μου λέει όμως ότι του αρέσει πολύ το βλέμμα και το χαμόγελό μου. Με ρωτάει αν παρεξηγούμαι που με κοιτάζει επίμονα. Λέω όχι. Δεν λέει τπτ. Έρχεται η ώρα να φύγω και μου λέει απλώς «χάρηκα» (τι χάρηκες ρε βλάκα, έτσι χαίρεται ο κόσμος???) Γυρίζω σπίτι απογοητευμένη. Δεν φτάνει που μοιάζει 30 και είναι 100 χρονών, δεν με θέλει κιόλας! Θα σκάσω.
Έτσι είμαι κι εγώ!
Το βράδυ πριν φύγω, συναντιόμαστε στο ίδιο μαγαζί. Μου χαμογελάει, μου μιλάει από μακριά, κοιτιόμαστε αλλά μέχρι εκεί. Τα νεύρα μου. Σηκώνομαι να φύγω και ταράζεται. «Φεύγεις?» «Έφυγα».
Και ρωτάω: Πόσο βλάκας είναι? Αν δεν γουστάρει, γιατί να φλερτάρει για μέρες, γιατί να μπει στον κόπο εξαρχής? Καταλαβαίνει προφανώς ότι εγώ θέλω και κάνει παιχνιδάκια? Θα του δείξω εγώ!
Αφού έχω κάνει το 22:00-06:00 το νέο μου ωράριο, κι αφού έχω γονατίσει απ’ την αϋπνία –ξυπνάω στις 11:00, για να μην χάσω τον ήλιο- αποφασίζω να αποτοξινωθώ για 1-2 μέρες. Να μην βγω καθόλου ρε παιδί μου. Το πολύ πολύ για ένα ποτό. Άντε δύο. Κάπου ήσυχα πάντως. Μ’ αυτά και με τα’ άλλα, πηγαίνουμε σ’ ένα όντως ήσυχο μπαράκι που άνοιξε πρόσφατα. Εγώ, η Μίνα, ο πανίβλακας γκόμενός της και ένας φίλος του, επίσης πανίβλακας, που μου το ‘παιζε και γαμπρός. Τι θράσος, mon Dieu! Κοιτάζω γύρω μου, ψάχνω μια σανίδα σωτηρίας, πριν βουτήξω στην καιπιρόσκα.
Μ’ ένα μυστικό
Η σωτηρία μου φοράει λευκά λινά ρούχα και έχει καστανά μαλλάκια μέχρι τους ώμους, στερεωμένα με μια μικρή στέκα. Κάθεται με 2-3 άλλους και μιλάνε χαλαρά. «Μίνα…» ψιθυρίζω, «σκάσε, τον είδα» μουρμουρίζει κοφτά. That’s my girl… Κοιτιόμαστε, με λίγη δυσκολία βέβαια –γιατί ο πανίβλακας φίλος του πανίβλακα γκόμενου μου κρύβει την θέα. Είμαι έτοιμη να του πω «μπορείς να κάνεις λίγο πιο πέρα γιατί δεν βλέπω?», αλλά κρατιέμαι. Τις επόμενες μέρες ξαναπήγαμε στο ίδιο μαγαζί, τον ξαναείδα, κοιταζόμασταν,.. αλλά δεν μιλήσαμε. Μέχρι που μια μέρα μπήκε στο μαγαζί μετά από εμάς, ήρθε και κάθισε μόνος του στο σκαμπό δίπλα μου και μας κέρασε σφηνάκια. Γύρισα προς το μέρος του για να τσουγκρίσουμε, αλλά μου φάνηκε τόσο obvious, τόσο πασιφανές και στημένο, που ντράπηκα και ούτε το ήπια. Με κοίταξε έκπληκτος, εγώ μουρμούρισα κτ τύπου «δεν πίνω τεκίλα», αλλά νομίζω ότι αυτός στράβωσε. Δεν με ξανακοίταξε. Ήταν γελοίο. Καθόμασταν δίπλα-δίπλα, και δεν είπαμε ούτε μια λέξη. Γμτ!
Όο
Έφυγε σε μισή ώρα μ’ ένα ξερό «καληνύχτα». Εγώ ήπια το υπόλοιπο κοκτέηλ, μάζεψα τα νεύρα μου, πήρα και τη Μίνα και πήγαμε για το ποτό της παρηγοριάς στο πιο κοντινό μπαρ. Δεν ξέρω αν είναι ο νόμος του Μέρφυ ή του Κοέλο, αλλά ο τύπος κάθεται στη γωνία του μπαρ και με κοιτάζει. Μέρφυ ή Κοέλο λοιπόν? Το ρισκάρω και κάθομαι δίπλα του. Με ρωτάει τι κάνω, και πιάνουμε κουβέντα. Αυτός 37 κι εγώ 26. Λέει ότι μπροστά σ’ αυτόν είμαι πιπίνι. Μιλάμε περί ανέμων και υδάτων για καμιά ώρα, με ρωτάει πόσο θα μείνω, πού πάω για μπάνιο, μου λέει όμως ότι του αρέσει πολύ το βλέμμα και το χαμόγελό μου. Με ρωτάει αν παρεξηγούμαι που με κοιτάζει επίμονα. Λέω όχι. Δεν λέει τπτ. Έρχεται η ώρα να φύγω και μου λέει απλώς «χάρηκα» (τι χάρηκες ρε βλάκα, έτσι χαίρεται ο κόσμος???) Γυρίζω σπίτι απογοητευμένη. Δεν φτάνει που μοιάζει 30 και είναι 100 χρονών, δεν με θέλει κιόλας! Θα σκάσω.
Έτσι είμαι κι εγώ!
Το βράδυ πριν φύγω, συναντιόμαστε στο ίδιο μαγαζί. Μου χαμογελάει, μου μιλάει από μακριά, κοιτιόμαστε αλλά μέχρι εκεί. Τα νεύρα μου. Σηκώνομαι να φύγω και ταράζεται. «Φεύγεις?» «Έφυγα».
Και ρωτάω: Πόσο βλάκας είναι? Αν δεν γουστάρει, γιατί να φλερτάρει για μέρες, γιατί να μπει στον κόπο εξαρχής? Καταλαβαίνει προφανώς ότι εγώ θέλω και κάνει παιχνιδάκια? Θα του δείξω εγώ!
17 Comments:
Γειάσου Οσελάκι μουυυυυυυ!...ααα, καλή μου! βλέπω έχω χάσει πολλά επεισόδεια...και βλέπω έχεις μπεί σε νέες ερωτικές αναζητήσεις και νέα ερωτικά ταξίδια...δε ξέρω τί έγινε τελικά με τον περιβόητο μπάρμαν..αλλά βλέπω είσαι 'αλλού για αλλού'για τα καλά!...κοίτα καλή μου..θα σου πώ για κάτι που έζησα και ζώ εδώ και 9-10 μήνες συνολικά...ελπίζω να σε βοηθήσει κάπως...ελπίζω...βέβαια η δική μου ιστορία έχει κάποιες σημαντικές διαφορές συγκριτικά με τη δική σου...εδώ και δέκα μήνες λοιπόν.. γνώρισα κάποιον...(σσ.σημειωτέον αυτός ανήκει σε άλλο κοινωνικό επίπεδο και κύκλο από το δικό μου.. ανήκει στο χώρο του ραδιοφώνου)....τον γνώρισα τυχαία μιά νύχτα που έκανε την εκπομπή του...έστειλα μνμα..και του ζήτησα να μου βάλει ένα κομμάτι..λίγο μετά εκείνος μου το έβαλε!!!!!και μάλιστα μου το αφιέρωσε κιόλας!!!! λίγο μετά το τέλος της εκπομπής του..............είδα ένα μνμα στο κντό μου...και με τεράστια χαρά διαπίστωσα ότι ήταν από εκείνον...!!!!!!!! μιλήσαμε αρκετά εκείνη τη νύχτα...είπαμε όμορφα πράγματα..ήταν υπέροχα...κάτι σαν αυτό που περιγράφεις με τη δική σου ιστορία...όπως και το άλλο απόγευμα....και το παράλο μεσημέρι...μέχρι εκείνη τη στιγμή εκείνος έδειχνε ότι ένιωθε κάτι.. ότι του άρεσα έστω...κάτι τέτοιο.. ή ότι έχει όρεξη για φλέρτ...ίσως εγώ του είπα πάνω στη συζήτηση κάτι για μένα...(είμαι Αμέα) και του το είπα...ΔΕΝ γινόταν να κάνω αλλιώς..έπρεπε να είμαι μαζί του ειλικρινής...και τότε...κατέρευσαν όλα σα χάρτινος πύργος...είπε ότι λυπάται...πολύ...με σκώτοσε αυτή η λέξη...'λυπάται'...μα εγώ δεν ήθελα να με λυπηθεί..ήθελα να με α-γα-πή-σει!...μόνο αυτό...από τότε έπαψε κάθε επικοινωνία μαζί μου.. του έστειλα εγώ κάποια μνματα..πότε απαντούσε πότε όχι... αλλά πάντα απαντούσε με την ίδια γλυκήτητα και ευγένια...αποφάσισα φέτος (πρίν ένα μήνα) να μη του στείλω ξανά μνμα...όχι γιανά δώ τί θα κάνει...απλά κουράστηκα...κι έχω τώρα πολύ καιρό να του στείλω...εκείνος ΔΕΝ έχει δώσει κανένα σημείο ζωής...κι εγώ έχω απομείνει (ίσως και για όλο το υπόλοιπο της ζωής μου;;;;με διάφορα ερωτιματικά)..που όμως δε παίρνουν απάντηση...δε ξέρω τί έπαθε..ή γιατί έκανε πίσω..ίσως τον τρόμαξε η αναπηρία μου...ίσως ήθελε απλά να παίξει,να περάσει καλά..να κοροιδέυσει μιά κοπέλα,ίσως το κάνει αυτό με όλες τις ακροάτριές του...ίσως,ίσως,ίσως....ένα σωρό ίσως...ποτέ δε ξέρεις Οσελάκι ΓΙΑΤΙ μπορεί να φέρονται έτσι οι άντρες...για χίλιους δύο εκατομμύρια λόγους...νομίζω αυτό θα το δείς 'εν καιρό' που λένε.. αν γίνει κάτι..αλλιώς λυπάμαι αλλά θα μείνεις κι εσύ σαν και μένα με τα ερωτιματικά,την πικρή γέυση στο στόμα..και την απογοήτευση...εγώ δε περιμένω κάτι τώρα πιά...τραβώ απλώς το δρόμο μου....αυτό..τίποτε άλλο...προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτό ήταν μόνο ένα όνειρο που είδα μια νύχτα και μετά έσβησε και τέλιωσε...πολλές φορές μάταια όμως...φιλάκια,Αθανασία.
tora auto me ti steka sta mallia to les kalo??... :P
to 8a tou deixou ego mou arese poli!mou 8imise emena :) :) filia!!
Μπορεί να του αρέσεις αλλά να μην ψάχνει ένα ακόμα εφήμερο φλέρτ.
Επίσης θα ξέρει ότι στην ηλικία σου είστε λίγο, δυό λαλούν και τρεις χορεύουν...
άβυσσος η ψυχή του μαλλιά!
Φιλιά
Είδες, το παν δεν είναι να είναι κανείς ωραίος. Θέλει να ξέρεις και την παλαιά αθάνατη τεχνική του ρόπαλου... :D
Ευτυχώς δηλαδή, γιατί άμα περιμέναμε από την ομορφιά μας μερικοί... :P
Βέβαια, φόραγε και ΣΤΕΚΑ ρε το άτομο.. Πραγματικά δηλαδή περίμενες από σοβαρό άνθρωπο να φοράει στέκα; ε έλεος δηλαδή :P
.....κάθισε μόνος του στο σκαμπό δίπλα μου και μας κέρασε σφηνάκια. Γύρισα προς το μέρος του για να τσουγκρίσουμε, αλλά μου φάνηκε τόσο obvious, τόσο πασιφανές και στημένο, που ντράπηκα και ούτε το ήπια. Με κοίταξε έκπληκτος, εγώ μουρμούρισα κτ τύπου «δεν πίνω τεκίλα», αλλά νομίζω ότι αυτός στράβωσε.....
...δηλαδή εσύ δεν θα στράβωνες βρε τέρας???...κι εγώ που νόμιζα ότι σου κόβει λιγουλάκι...(ναι ρε βλήμα...σε προκαλώ και στην λέω!!!) ;-)))))
γειααααααααααααα!
αθανασία
γλυκιά μου δες το σαν ενα φλερτ και τπτ παραπάνω...εξάλλου ίσως ηταν λιγο νωρις για να του πεις για ΑΜΕΑ κλπ
levi
φυσικα θα του δειξω...θα δει αυτος τι θα παθει!
ghost
εγω ημουν πολυ σοβαρη!
σταθουλη
αβυσσος για τους αλλους, οχι για μενα! ειπαμε, θα του δειξω εγω!
esta
την ειχα υποτιμησει την τεχνικη-μεθοδο του ροπαλου, αλλα εχεις τοσο δικιο!
τσιρκουλινο
αλλο εγω! αυτος επρεπε να προσπαθησει περισσοτερο!
φρεσκο
γεια σου και σενα!
Γειάσου και πάλι Οσελάκι...ναί,ίσως έχεις και δίκιο σ αυτό που λές...μπορεί να τα κατέστρεψα όλα εγώ με αυτό που του είπα..αλλά και πάλι όμως δεν το καταλαβαίνω...δηλαδή ήταν λάθος μου που ήμουν μαζί του ειλικρηνής εξ αρχής και δεν έπαιξα με εκείνον με το ότι αισθάνθηκε για μένα (αν αισθάνθηκε και τίποτε)μ αυτό το κάτι τελοσπάντων....;;;δηλαδή τί;; θα έπρεπε να τον κοροιδέυω ως εκεί που δε παίρνει..να του πώ εκατομμύρια ψέμματα για μένα και για την εξωτερική μου εμφάνιση...να τον κάνω να τα πιστέψει,(που αυτό ΔΕΝ ήταν καθόλου μα καθόλου δύσκολο,πίστεψέ με να το κάνω)...να τον φτάσω έως το σημείο να μου ζητήσει να βγούμε,να δεχτώ (γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να ΜΗ δεχτώ εάν ζητούσε κάτι τέτοιο θα πήγαινα σφαίρα!!),και εντέλει να πάω στο ραντεβού (χωρίς να του έχω πεί τίποτε για μένα)....να με δεί εκεί και να πάθει 20 εγκεφαλικά,άλλες 20
καρδιακές προσβολές (όχι ότι είμαι και κάνα τέρας προς θεού,μια ιδιαιτερότητα έχω η γυναίκα)...δηλαδή αυτό θα πρεπε να κάνω;;ε,με συγχωρείς αλλά αυτά για μένα τα κάνουν τα πουτανάκια (μετά συγχωρήσεως)...θεώρησα ότι έπρεπε εξ αρχής να είμαι κυρία απέναντί του...και ει λι κρι νής...οκ;;;το έχω σαν αρχή αυτό..δηλαδή δε καταλαβαίνω θα του άρεσε καλύτερα να του πώ 40 εκατομμύρια ψέμματα;;; και να με δεί και να πάθει σόκ;;;;...συγνώμη αλλά αυτό για μένα είναι αρρωστημένο..και ντάξει εάν αυτός δεν θέλει να το δεχτεί ή αν τον ενόχλησε τόσο αυτό δεν φταίω εγώ..και ίσως εάν δεν του το λεγα καν και πήγαινα να τον συναντήσω έτσι....ίσως εκεί να θύμωνε και να μην ήταν και τόσο ευγενικός όσο ήταν όταν του το πα μέσω κντού..ίσως εκεί να ήταν και τρίσχειρότερα...εκεί σίγουρα θα με άφηνε σύξηλη και θα φευγε με 200 την ώρα δεν υπάρχει περίπτωση..ή θα με 'στόλιζε'με διάφορα 'κοσμιτικά'επίθετα..α,εκεί σίγουρα έτσι θα κανε...τουλάχιστον έγινε ότι έγινε...απέφυγα και τα τρίσχειρότερα...φιλάκια,Αθανασία.
όχι ακριβώς. εγώ είπα απλά οτι του το ειπες νωρίς, σα να το έβαζες όρο ανάμεσά σας.
εσύ ξέρεις το καλύτερο για σένα!
:P Ποτέ δεν είναι αργά για να εκτιμήσεις μερικά πράγματα :P
Και.. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ καποιος μου λέει πως έχω δίκιο. Φοβόμουν ότι θα αναγνωριστώ μετά θάνατον :P
neo post!neo post! :) kalo sou vradi!
Να του δείξεις! Εχμ, αρκεί βέβαια να μην παραβείς το νέο ωράριο. Δηλαδή να μην βγαίνεις καθόλου.
Ή άντε για 1-2 ποτά.
Το πολύ 4... :):)
esta
μετα θανατον θα εκτιμηθεις περισσοτερο, θα εκμεταλλευτω το θανατο σου, θα γραψω τη βιογραφια σου, θα πουλησω δικαιωματα, θα γινουν ταινιες κλπ... θα αναγνωριστεις εσυ, θα πλουτισω εγω!
levi
έ-έ-έρχεται!
hades
ε, ναι μη το παρακανω κιολας!
Post a Comment
<< Home