Osela In Life
Tuesday, June 10, 2008
Not Bad
Για να δούμε…
Βγαίνω με τον Μ. για ένα ποτάκι. Καθώς τα λέμε, έρχεται ένας τύπος, αγκαλιάζονται, φιλιούνται, χαίρονται. Είναι φίλος του και του Φυγά, μου λένε (κι αυτός???!!!), γνωρίζονται από Αγγλία κι είχαν να βρεθούν από την φάση στην Αμερική. Δηλαδή 5-6 χρόνια περίπου. Ο τύπος μένει μόνιμα πάνω, εργάζεται στο πανεπιστήμιο, τελευταία διδάσκει κιόλας, φοράει γυαλιά, είναι ψηλός, όχι ιδιαιτέρα ωραίος, αλλά γοητευτικός. Δηλαδή μ’ αρέσει. Δεν θα μπορούσε να είναι πιο πολύ ο τύπος μου.
…Τι θα δούμε
«Πού με είδες ρε φίλε?» τον ρωτάει ο Μ. «Σας είδα όταν μπήκατε. Βασικά είδα την Οσέλα πρώτα και μετά εσένα» Κόκαλο εγώ. (Τι? Γνωριζόμαστε? Είσαι σίγουρος???? Θα σε θυμόμουν!) Το αφήνω να περάσει έτσι, λέω ίσως κπ στιγμή να είχαμε μιλήσει σε κπ παρέα κοινή. Ο τύπος επιμένει «Καλά, εμείς πρέπει να έχουμε συστηθεί 30 φορές, ε?» «Δεν πειράζει, 31η: Οσέλα» (Μα ποιος είσαι επιτέλους??) Γελάει. Ωραίο γέλιο, καθαρό. «Θέμης» Τον παρατηρώ όση ώρα μιλάει με τον Μ. Ειλικρινά δεν μου θυμίζει τπτ. Πίνουμε 6-7 γύρες σφηνάκια, λέει ότι θα μείνει άλλες 2 μέρες (και 2 νύχτες, σκέφτομαι εγώ). Αναρωτιέμαι αν ξέρει για τον Φυγά. Εννοείται, μου λέει ο Μ. Παρόλα αυτά, έχω την αίσθηση ότι με φλερτάρει.
(και φυσικά θα σκάσω αν δεν το διαπιστώσω)
Βγαίνω με τον Μ. για ένα ποτάκι. Καθώς τα λέμε, έρχεται ένας τύπος, αγκαλιάζονται, φιλιούνται, χαίρονται. Είναι φίλος του και του Φυγά, μου λένε (κι αυτός???!!!), γνωρίζονται από Αγγλία κι είχαν να βρεθούν από την φάση στην Αμερική. Δηλαδή 5-6 χρόνια περίπου. Ο τύπος μένει μόνιμα πάνω, εργάζεται στο πανεπιστήμιο, τελευταία διδάσκει κιόλας, φοράει γυαλιά, είναι ψηλός, όχι ιδιαιτέρα ωραίος, αλλά γοητευτικός. Δηλαδή μ’ αρέσει. Δεν θα μπορούσε να είναι πιο πολύ ο τύπος μου.
…Τι θα δούμε
«Πού με είδες ρε φίλε?» τον ρωτάει ο Μ. «Σας είδα όταν μπήκατε. Βασικά είδα την Οσέλα πρώτα και μετά εσένα» Κόκαλο εγώ. (Τι? Γνωριζόμαστε? Είσαι σίγουρος???? Θα σε θυμόμουν!) Το αφήνω να περάσει έτσι, λέω ίσως κπ στιγμή να είχαμε μιλήσει σε κπ παρέα κοινή. Ο τύπος επιμένει «Καλά, εμείς πρέπει να έχουμε συστηθεί 30 φορές, ε?» «Δεν πειράζει, 31η: Οσέλα» (Μα ποιος είσαι επιτέλους??) Γελάει. Ωραίο γέλιο, καθαρό. «Θέμης» Τον παρατηρώ όση ώρα μιλάει με τον Μ. Ειλικρινά δεν μου θυμίζει τπτ. Πίνουμε 6-7 γύρες σφηνάκια, λέει ότι θα μείνει άλλες 2 μέρες (και 2 νύχτες, σκέφτομαι εγώ). Αναρωτιέμαι αν ξέρει για τον Φυγά. Εννοείται, μου λέει ο Μ. Παρόλα αυτά, έχω την αίσθηση ότι με φλερτάρει.
(και φυσικά θα σκάσω αν δεν το διαπιστώσω)
Tί είδαμε
Το επόμενο βράδυ, με την Ε. –standard συνεργός- πηγαίνουμε αργά στο ίδιο μπαρ. Ευτυχώς είναι εκεί. Με τον Τ. (πρώτον, ο Τ τους ξέρει όντως ό-λ-ο-υ-ς, και δεύτερον, είναι πολύ βολικό που είναι ήδη μ’ έναν φίλο μου.) Μ’ αγκαλιάζει και με φιλάει σταυρωτά. Μιλάω κυρίως με τον Τ, κι η Ε με τον Θέμη. Της έχω αναθέσει να μάθει από πού με ξέρει κλπ. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι γουστάρει, νομίζω ήδη άλλαξε ο τρόπος που κοιτιόμαστε. Γυρίζω προς το μέρος του να πάρω τσιγάρο, βρίσκει αφορμή και με τραβάει πάνω του. Ντρέπομαι απίστευτα, αλλά τον κοιτάζω αποφασισμένη. Σχεδόν αποφασισμένη. Τελικά διστάζω. Ξαναγυρίζω προς τον Τ. «Τι λέγαμε?» Ο Τ. βάζει το χέρι του στον ώμο μου και μου δείχνει βιντεάκια με γκόμενες στο κιν (τι παιδί!). Ο Θέμης μιλάει με την Ε, αλλά βάζει το χέρι του στην μέση μου. Οk, σκέφτομαι. Σε λίγο το περνάει μέσα απ’ την μπλούζα μου. Not ok. Πρέπει να κάνω κτ άμεσα, γιατί αν συναντηθούν τα χέρια τους θα ‘χουμε δράματα. Διώχνω του Τ. Ευτυχώς τ’ αγόρια είναι εντελώς μεθυσμένα, η Ε αρκετά κι εγώ όχι ιδιαίτερα. Ο Θέμης με ξανατραβάει πάνω του. «Για πες..» μου λέει. «Τι να πώ? Εσύ πες» «Να σου δώσω ένα φιλί?» (I so knew it!) Του κάνω νόημα ότι δεν είμαστε μόνοι μας. «αργότερα, τότε» «θα δούμε», λέω ναζιάρικα. «αργότερα» ξαναλέει και με σφίγγει. Κόβω το νάζι. «θα δούμε»
Το επόμενο βράδυ, με την Ε. –standard συνεργός- πηγαίνουμε αργά στο ίδιο μπαρ. Ευτυχώς είναι εκεί. Με τον Τ. (πρώτον, ο Τ τους ξέρει όντως ό-λ-ο-υ-ς, και δεύτερον, είναι πολύ βολικό που είναι ήδη μ’ έναν φίλο μου.) Μ’ αγκαλιάζει και με φιλάει σταυρωτά. Μιλάω κυρίως με τον Τ, κι η Ε με τον Θέμη. Της έχω αναθέσει να μάθει από πού με ξέρει κλπ. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι γουστάρει, νομίζω ήδη άλλαξε ο τρόπος που κοιτιόμαστε. Γυρίζω προς το μέρος του να πάρω τσιγάρο, βρίσκει αφορμή και με τραβάει πάνω του. Ντρέπομαι απίστευτα, αλλά τον κοιτάζω αποφασισμένη. Σχεδόν αποφασισμένη. Τελικά διστάζω. Ξαναγυρίζω προς τον Τ. «Τι λέγαμε?» Ο Τ. βάζει το χέρι του στον ώμο μου και μου δείχνει βιντεάκια με γκόμενες στο κιν (τι παιδί!). Ο Θέμης μιλάει με την Ε, αλλά βάζει το χέρι του στην μέση μου. Οk, σκέφτομαι. Σε λίγο το περνάει μέσα απ’ την μπλούζα μου. Not ok. Πρέπει να κάνω κτ άμεσα, γιατί αν συναντηθούν τα χέρια τους θα ‘χουμε δράματα. Διώχνω του Τ. Ευτυχώς τ’ αγόρια είναι εντελώς μεθυσμένα, η Ε αρκετά κι εγώ όχι ιδιαίτερα. Ο Θέμης με ξανατραβάει πάνω του. «Για πες..» μου λέει. «Τι να πώ? Εσύ πες» «Να σου δώσω ένα φιλί?» (I so knew it!) Του κάνω νόημα ότι δεν είμαστε μόνοι μας. «αργότερα, τότε» «θα δούμε», λέω ναζιάρικα. «αργότερα» ξαναλέει και με σφίγγει. Κόβω το νάζι. «θα δούμε»
18 Comments:
η αφήγηση άψογη
σα κάτι να έλειπε... το τέλος μήπως; δεν είμαι όμως σίγουρος...
μάλλον συνεχίζεται!
Γειάσου Οσελακι...καινούρια κατάκτηση διαβάζω;;; μπράβο!...αλλά ρε κοριτσάκι...δεν ήταν λίιιιγο πολύ προκλητικός ή λίγο ασυγκράτητος ο...'κύριος'αυτός με τα γυαλιά...;;; λέω μήπως...δεν μ αρέσουν αυτού του τύπου οι άντρες...κάτσε ρε φίλε να γνωριστούμε λίιιιιγο πρώτα! και μετά βλέπουμε!....εσύ τι λές;;αλλά και μένα μου κανε εντύπωση από που σε ήξερε...περίεργο.....και πώς είναι δυνατόν να σε ήξερε εκείνος ενώ εσύ να μη τον ήξερες ΚΑΘΟΛΟΥ;;; παράξενο...έυχομαι να υπάρξει και η συνέχεια!...φιλάκια,Αθανασία.
Ααα ζήλεψα...
Κάτω τα κουλά σου ρεεε
Θα του σπάσω τα μούτρα...
Φιλιά :)
me to teleutaio "8a doume" fantazomai fatsa o allos :)...kalispera!!!!!
Δεν αποκάλυψες το σημαντικότερο: από που σε ήξερε... :):):)
χμ χμ χμ χμ...
geo
το τέλος? λεπτομέρειες...σημασία έχει η πορεία
αθανασία
με ξενερώνει και μένα το "πεφτω με τα μουτρα"
ghost
δεν υπάρχει λόγος να ζηλεύεις καλέ μου, άκου που σου λέω...
levi
όντως, επρεπε να το εβλεπες!
hades
θα με τρελάνεις εσυ! αυτο ειναι το πιο σημαντικό??
esta
μιλησες?
δεν είμαι σίγουρος ότι λείπει το τέλος, δεν ξέρω τι είναι...
:)
όχι, κάγχασα :p
Μα φυσικά και είναι το πιο σημαντικό, osela.
ΔΙότι αν ανοίξω το στόμα μου για τα υπόλοιπα... :):):)
"...γιατί αν συναντηθούν τα χέρια τους θα ‘χουμε δράματα.."
Ετσι λες ε?
μην έρθεις να διαβάσεις το τελευταίο μου ποστ!...
μικρές συγκυρίες...
"Για να δούμε, τι θα δούμε, τι είδαμε...."
στυ τύφλα μάλλον , τουλάχιστον εγώ..
χρόνια τώρα..καλύτερα μάλλον..
geo
το δεύτερο μέρος, όποιο κι αν είναι αυτό, θα εξελιχθεί τέλη αυγούστου
esta
οτι και να πω ειναι λιγο...
hades
τωρα με τις ζεστες, θα πεις κανα αστειο να δροσιστούμε?? (χαχαχα)
takis
μικρές συγκοιρίες, μικρός κόσμος, άνθρωποι, μικροί θεοί...
Μια διακριτικη φιλοσοφια βρισκεται πισω απο ολα αυτα.Εσυ και μονο εσυ την γνωριζεις.
Τι κάνεις βρε τέρας? όλα καλά?
;-)))
τσιρκούλη μια χαρά!! τρέχω και δεν φτάνω!
Post a Comment
<< Home