Osela In Life
Saturday, May 17, 2008
Μια ματιά…
…στο μέλλον
Δεν ήμουν σίγουρη ότι θα φτάναμε ως εδώ. Πίστεψα ότι εκείνος θα είχε παραιτηθεί μετά τους πρώτους 2-3 μήνες. Φαντάζομαι κτ αντίστοιχο πίστευε κι αυτός. Ωστόσο, να ‘μαι τώρα εδώ, στο τρένο, να φτάνω στον κοινό προορισμό.
«Έφτασα» του στέλνω και μου απαντάει σε ποιο καφέ θα τον βρω. Πού πάω, Θεέ μου…Οσέλα κορίτσι μου κάνε μεταβολή και πίσω, δεν είσαι για τέτοια εσύ…Μα τι τα ‘θελα εγώ αυτά…Κι αν κτ δεν πάει καλά? Κι αν δεν είναι εκεί? Κι αν δεν με περιμένει? Κι αν …..?Μήπως να έβαζα λίγο lip gloss? Παρόλα αυτά κατευθύνομαι στο καφέ.
Κοντοστέκομαι, παίρνω βαθιά ανάσα και ανοίγω την πόρτα. Δεν αισθάνομαι τα πόδια μου, το στομάχι μου θα μου βγει απ’ το στόμα, κι καρδιά μου ακούγεται μέχρι την Αυστραλία. Τον βλέπω αμέσως. Κάθεται στο μπαρ, πλάτη σε μένα. Ακούγεται ένα τραγούδι του L. Cohen. Πλησιάζω αργά, γυρίζει το βλέμμα του πάνω μου. Νομίζω συνεννοηθήκαμε με μια ματιά. Ελπίζω δηλαδή. «Πάω στο ξενοδοχείο», του ψιθυρίζω. «Σε περιμένω» συμπληρώνω με το βλέμμα μου. Δεν ξέρω αν το άκουσε, ξέρω όμως ότι κατάλαβε.
Τώρα προχωράω γρήγορα, τώρα βιάζομαι να φτάσω.
Δεν ήμουν σίγουρη ότι θα φτάναμε ως εδώ. Πίστεψα ότι εκείνος θα είχε παραιτηθεί μετά τους πρώτους 2-3 μήνες. Φαντάζομαι κτ αντίστοιχο πίστευε κι αυτός. Ωστόσο, να ‘μαι τώρα εδώ, στο τρένο, να φτάνω στον κοινό προορισμό.
«Έφτασα» του στέλνω και μου απαντάει σε ποιο καφέ θα τον βρω. Πού πάω, Θεέ μου…Οσέλα κορίτσι μου κάνε μεταβολή και πίσω, δεν είσαι για τέτοια εσύ…Μα τι τα ‘θελα εγώ αυτά…Κι αν κτ δεν πάει καλά? Κι αν δεν είναι εκεί? Κι αν δεν με περιμένει? Κι αν …..?Μήπως να έβαζα λίγο lip gloss? Παρόλα αυτά κατευθύνομαι στο καφέ.
Κοντοστέκομαι, παίρνω βαθιά ανάσα και ανοίγω την πόρτα. Δεν αισθάνομαι τα πόδια μου, το στομάχι μου θα μου βγει απ’ το στόμα, κι καρδιά μου ακούγεται μέχρι την Αυστραλία. Τον βλέπω αμέσως. Κάθεται στο μπαρ, πλάτη σε μένα. Ακούγεται ένα τραγούδι του L. Cohen. Πλησιάζω αργά, γυρίζει το βλέμμα του πάνω μου. Νομίζω συνεννοηθήκαμε με μια ματιά. Ελπίζω δηλαδή. «Πάω στο ξενοδοχείο», του ψιθυρίζω. «Σε περιμένω» συμπληρώνω με το βλέμμα μου. Δεν ξέρω αν το άκουσε, ξέρω όμως ότι κατάλαβε.
Τώρα προχωράω γρήγορα, τώρα βιάζομαι να φτάσω.
Το καλύτερο συναίσθημα είναι η προσμονή.
19 Comments:
Καλησπέρα καλή μου!χαίρομαι που είμαι το πρώτο άτομο που διαβάζει αυτό το πόστ...και που αφήνει σχόλιο....και πρέπει να πώ ότι με ξάφνιασε αρκετά...όμως δεν κατάλαβα σε ποιό άτομο απευθύνεται αυτό το πόστ...πάντως ήταν πάρα πολύ όμορφο..πάρα πολύ...ίσως να υπάρχουν και κάποιες στιγμές όπου η προσμονή να είναι ευχάριστη όπως λές και σύ...όταν ξέρεις ότι αυτό που περιμένεις θα έρθει σε σένα... έυχομαι να το ζήσεις σε όλη του την ένταση..αυτό και να είναι ότι πιό όμορφο έζησες έως και τώρα...Αθανασία.
Kαλά, δεν έβαλες lip gloss??...
Απαράδεκτη!..
Αμ και η καρδιά..να ακούγεται μέχρι την Αυστραλία!..
(Δεν μπορώ να μη σε πειράζω!..)
Συμφωνώ, το καλύτερο συναίσθημα είναι η προσμονή...
ειδικά αν συνοδεύεται απο την εκπλήρωση των επιθυμιών..
αθανασία
και 'γω εύχομαι να το ζήσω σ' όλη του την ένταση..
τάκη
η εκπλήρωση μιας επιθυμίας δεν αξίζει τπτ χωρίς την προσμονή της, χωρίς να είσαι σε θέση να πεις "ξέρεις πόσο καιρό το περίμενα αυτό?!"
Ωραία είναι η προσμονή...αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας...
Τι θα γίνει? Λιώσαμε στη στάση περιμένοντας...
(Γκραογκρρρρ...)
:)))
" «Πάω στο ξενοδοχείο», της ψιθυρίζω. «Σε περιμένω» συμπληρώνω με το βλέμμα μου. "θα περιμένεις πολύ" μου λέει με το δικό της. "Πάλι τζίφος" σκέφτομαι.
"Ίσα ρε που μας πέρασες και για τόσο εύκολες" σκέφτεται.
Τώρα δεν προχωράω γρήγορα, τώρα δεν βιάζομαι να φτάσω. Κάνω και κανα τσιγάααρο, θα πιω και καμια μπύυυρα..
Το καλύτερο συναίσθημα είναι η σιγουριά"
:P :P :P
ghost
ε, ναι ,δεν το παρακανα ακόμα!
esta
...η σιγουριά οτι ο άλλος θα έρθει
i prosmoni ontos einai korifaio sinais8ima!!!
auto me to lip gloss fovero :)
aurio mallon 8a valo to xeirografo!!!
filia!
προσμονή, ε;
αρκεί να μην είναι σα τη Πηνελόπη... :)
asxeto...paei to scanner mou...den leitourgei...opos fainetai de 8a ta katafero na valo xeirografo...ektos an pao se scanner kana filou...8a deixei...filia
ρε εσύ μου χεις μεγάλη εμπιστοσύνη :P
levi
μπορείς να το φωτογραφησεις- το χειρογραφο- αντι να το σκαναρεις
geo
αυτο έλειπε.
esta
θα 'ταν παραδοξο να μην ερθει..
Παράδοξο σίγουρα.
Απίθανο όχι ;)
Δεν εκτιμούνται μερικά πράγματα πάντα, μόνο συνήθως :P
ναι, αλλά τότε θα κάναμε λόγο για έκπληξη, δυσάρεστη έκπληξη. Η προσμονή αφορά το αναμενόμενο.
Πάντως πλάκα πλάκα, φαντάζεσαι να μην ερχόταν?????
χαχαχαχαχαχα...εσύ είσαι κοριτσάκι και δεν παίζει να μην έρθει.. ρώτα και μας τι τραβάμε συνήθως...
Αν και μπορώ να πω οτι τις τελευταίες μέρες έχω την εντύπωση οτι πείθω πολύ άσχημα να έρθουν ! :P
Η προσμονή είναι σπουδαίο συναίσθημα -βλέπω ότι όλοι συμφωνούν. Θα συμφωνήσω κι εγώ.
Αλλά και αυτό που παρατηρεί ο ghosthunter δεν ισχύει; Αν παρατραβήξει το αστείο, παύεις να γελάς. Αν χτυπήσεις πολύ την μαγιονέζα, κόβει. Αν αφήσεις το ψητό πολλή ώρα στο φούρνο καίγεται. Αν στήσεις τον άλλον πολλή ώρα στη γωνία, σηκώνεται και φεύγει.
Μετά του ζητάς και τα ρέστα...
esta
μη νομίζεις...και τα κοριτσάκια καμιά φορά χάνουν.
fvasileiou
δεν θα ζητούσα τα ρέστα, θα ήθελα όμως μια ξεκάθαρη επιλογή, συνειδητή.
Οsela η προσμονη.Ναι ειναι το καλυτερο συναισθημα αλλα μαζι με την σιγουρια.
Το καλύτερο συναίσθημα είναι το αληθινό.
λικεράκι
έτσι είναι
hades
πάλι έκανες τη διαφορά. βεβαια, η προσμονή είναι το καλύτερο συναίσθημα απ 'όλα τα αληθινά
Post a Comment
<< Home