Osela In Life
Saturday, November 17, 2007
Back To.....
Reality
Από την Πέμπτη είμαι συνέχεια έξω. Το βράδυ για ποτό, Παρασκευή μεσημέρι για φαγητό με κτ συναδέλφους -ήπια και μισό μπουκάλι κρασί και έκανα 2 μπάνια για να συνέλθω- Παρασκευή βράδυ πάλι ποτά με τα κορίτσια, και σήμερα με ξύπνησε η mama από το πρωί. Από τις 11:00 είμαι στο πόδι, αλλά δεν πειράζει, έχω και διάβασμα. Σε λίγο θα πάμε για καφέ όλη η παρέα.
Μ' αρέσει όταν μαζευόμαστε όλοι για να πιούμε καφέ. Παίρνουμε και καμιά εφημερίδα ή περιοδικό και μπορεί να συζητάμε από τις πολιτικές εξελίξεις στην Βολιβία, μέχρι το ερωτικό μπέρδεμα του καθενός, ή την φετινή μόδα.
Η ζωή μου, η πραγματικότητα δηλαδή που είχα συνηθίσει να βιώνω τα τελευταία 7-8 χρόνια, διαδραματίζεται κυρίως τα ΠΣΚ. Αυτό που βιώνω τα τελευταία 2,5 σχεδόν χρόνια με την δουλειά, δεν το έχω συνηθίσει ακόμα, ούτε και το θεωρώ ζωή μου. Κάθε Δευτέρα πρωί είναι σα να μπαίνουν όλα στο γύψο, μέχρι την Παρασκευή, άντε Πέμπτη βράδυ.
Τις καθημερινές δεν προλαβαίνω να κάνω τπτ. Δουλεύω, πάω γυμναστ, διαβάζω, προκύπτει πάντα κτ άλλο σε μένα ή τους άλλους, κι έτσι όλα μένουν για το Σαββατοκύριακο. Επειδή όμως είμαι τεμπέλα, ποτέ δεν κάνω το Σαββατοκύριακο όλα όσα είχα πει ότι θα κάνω.
The Future
Κι ύστερα σου λένε για Πολυτεχνείο. Ποιο Πολυτεχνείο ρε παιδιά?? Σαν εμένα είναι χιλιάδες άλλα παιδιά. Όλοι κηνυγάμε τον χρόνο και το χρήμα. Ποιος θα ρισκάρει την ζωή του για την ελευθερία? Είναι σα να λέμε ότι εγώ δεν πάω στον πόλεμο, σιγά μην πάω εγώ να σκοτωθώ για την ελευθερία της πατρίδας. Στο Πολυτεχνείο όμως θα πήγαινα. Σιγά μην πήγαινες. Είναι ακριβώς η ίδια νοοτροπία. Εγώ αν γινόταν πόλεμος, θα έπαιρνα το πρώτο αεροπλάνο και δρόμο.
Βέβαια το πρόβλημα εντοπίζεται αλλού. Το Πολυτεχνείο είναι σύμβολο. Σύμβολο ενός άνισου, ηρωικού αγώνα, μέχρι τελικής πτώσης. Και σήμερα υπάρχουν Πολυτεχνεία σε πολλές γωνιές του πλανήτη. Ο εχθρός, ωστόσο, δεν είναι πια ορατός. Ο φασισμός, η καταπίεση, δεν εκφράζεται σε 1-2 άτομα, δεν είναι προσωποποιημένος. Έχει αλλάξει πρόσωπο, χέρια και μορφή. Πλέον εκφράζεται με την μορφή μιας ιδεολογίας, "καταπιέσου για το καλό σου" "ναι, αν είναι να είμαι ασφαλής, να εκχωρήσω τις προσωπικές μου ελευθερίες".
Αυτό είναι και η μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία της ανθρωπότητας τα τελευταία χρόνια. Το εκβιαστικό δίλημμα ελευθερία ή ασφάλεια. Η μεγαλύτερη παγίδα. Να εκχωρούν οι πολίτες από μόνοι τους τα δικαιώματά τους, έτσι ώστε να μην φαίνεται η στέρηση ελευθερίας.
O Thommas Hobbes το είχε πει από παλιά "Ο φόβος και το σπαθί κρατούν τον άνθρωπο".
Και, για να το πω αλλιώς, κάνε έναν άνθρωπο να φοβάται, και θα κάνει ό,τι του πεις.
8 Comments:
oselaki γεια σου,
Σιγουρα η καθημερινοτητα ειναι δυσκολη για ολους.Προσπαθησε να την κανεις μαγικη με τον δικο σου ρυθμο.
Ανακαλυπτε καινουργια μονοπατια και θα δεις μια ζωη που θα ειναι πιο ζουμερη.
Οσο για τα ιδεωδη και την διεκδικηση καθε ελευθεριας, μιλαμε απο θεση ισχυος και ειναι αδυνατον να νιωσομε πως θα ηταν χωρις αυτη.
oselaki
Eγω ειμαι που σου εγραψα το prasino liker αλλα δεν ξερω γιατι με εβγαλε σαν ανωνυμη.
Ασε ρε οσέλα! Είναι πολύ σκληρή η καθημερινότητα! Όταν αρχίζεις και δουλεύεις η εβδομάδα έχει μόνο 2,5 μέρες τα ΠΣΚ αντέ και καμιά πέμπτη βράδυ!
Όσο για την επανάσταση αυτή έρχεται από άτομα που δεν έχουν τίποτε να χάσουν ή από αυτά που η φαντασία τους δεν στριμώχνεται σε 4 τοίχους.
Συμφωνώ, ο απρόσωπος εχθρός είναι ο πιο επικίνδυνος
Φιλιά
Oi, achei seu blog pelo google está bem interessante gostei desse post. Gostaria de falar sobre o CresceNet. O CresceNet é um provedor de internet discada que remunera seus usuários pelo tempo conectado. Exatamente isso que você leu, estão pagando para você conectar. O provedor paga 20 centavos por hora de conexão discada com ligação local para mais de 2100 cidades do Brasil. O CresceNet tem um acelerador de conexão, que deixa sua conexão até 10 vezes mais rápida. Quem utiliza banda larga pode lucrar também, basta se cadastrar no CresceNet e quando for dormir conectar por discada, é possível pagar a ADSL só com o dinheiro da discada. Nos horários de minuto único o gasto com telefone é mínimo e a remuneração do CresceNet generosa. Se você quiser linkar o Cresce.Net(www.provedorcrescenet.com) no seu blog eu ficaria agradecido, até mais e sucesso. If is possible add the CresceNet(www.provedorcrescenet.com) in your blogroll, I thank. Good bye friend.
dear osela, κατ΄ αρχάς συγχαρητήρια που έχεις και international bloggeers για αναγνώστες σου!
Τέλειο post, συμφωνώ για τα του Πολυτεχνείου απολύτως.
Μου θυμίζεις τον εαυτό μου τα πρώτα 5 χρόνια της δουλειάς μου..πολύ ξενύχτι Σ/Κ και μες την εβδομάδα τίποτα.
τώρα πια στα 33 βαριέμαι το ξενύχτι (δεν παίζει ρόλο που παντρεύτηκα),αλλά βγαίνω και που και που καθημερινή κανα σινεμά κλπ..
εκεί που είμαι θα ρθεις..!
λικεράκι
το πιστεύεις ότι πριν προλάβω να δω το δύτερο σχόλιό σου σκέφτηκα "αυτός /αυτή μιλάει σαν το λικερ????"
έχεις δίκιο, ωστόσο η πολιτική ελευθερία, την οποία δεν φαίνεται να στερούμαστε σήμερα, δεν αποκλείει άλλου είδους πιέσεις -καταπιέσεις- που μπορεί να επιβάλλουμε εμείς οι ίδιοι στον ευατό μας, ή κοινωνικές νόρμες. πχ, να μην τρώμε, για να είμαστε λεπτοί, να γυμναζόμαστε, να φοράμε ακριβά ρούχα, να είμαστε μορφωμένοι για να είμαστε αποδεκτοί κλπ.
Αυτές οι πιέσεις μας δημιουργούν εσωτερικά προβλήματα, γιατί είναι δύσκολο να στοχοποιείς τον εαυτό σου ή την κοινωνία ολόκληρη. Γι' αυτόν τον λόγο άλλωστε, είναι δύσκολο να απαλλαγούμε.
st
μόνο σκληρή? Δεν υπάρχω σου λέω!
ga
αν είναι να περνάω καλά όπως εσύ, ας έρθω!
Imagine...
John Lennon
ghost
η φαντασία στην εξουσία! εγώ καλά τα πάω.
Post a Comment
<< Home