Osela In Life
Monday, July 2, 2007
Αλλάζοντας Τον Κόσμο
(Με αφορμή το σχόλιο του habilis & shades)
Θα μιλήσω μόνο για την Ελλάδα, γιατί αλλιώς θα πρέπει να γράψω πολύ εκτενές κείμενο. Πρώτον θέλω να ξεκαθαρίσω ότι πιστεύω ειλικρινά πως τα πράγματα μπορούν ν' αλλάξουν. Όπως επίσης πιστεύω ότι οι περισσότεροι Έλληνες που ψηφίζουν δεν θέλουν ή δεν είναι έτοιμοι για μια αλλαγή. Από εκεί ξεκινάνε όλα.
Γκρινιάζουμε, μιζεριάζουμε, παραπονιόμαστε, όλοι μας κλέβουν, όλοι μας αδικούν, κάνουμε απεργία πέινας....και στο τέλος της τετραετίας ψηφίζουμε πάλι την ίδια πολιτική. Την μοναδική στιγμή που όλοι είμαστε πραγματικά ίσοι, γιατί μόνο μπροστά στην κάλπη εξισωνόμαστε, εμείς την χαραμίζουμε. Sorry, αλλά έχω φοβερό πρόβλημα με την ασυνέπεια. Πόσο μάλλον με την επεναλαμβανόμενη, που τείνει να θεωρηθεί βλακεία. Επειδή όμως η βλακεία είναι αθεράπευτη και η ανωτέρω άποψή μου θα κατέληγε σε αδιέξοδο, λέω απλά ότι δεν υπάρχει η θέληση από τον κόσμο για αλλαγές. Και επίσης sorry, αλλά ,αν πρέπει να διαλέξω, προτιμώ να είμαι αυτή που πηγαίνει σε πάρτυ, πίνει κοκτέιλ και τελικά πέφτει ξερή, παρά αυτή που γκρινιάζει τρία χρόνια και έντεκα μήνες και μέσα σ' έναν μήνα αποχαυνώνεται και πάει και ξανακάνει τα ίδια. Ο Θεός να με φυλάει.
Υπάρχει και η αντίδραση βέβαια. Έχω ξαναπεί όμως ότι η αντίδραση και μάλιστα η βίαιη, δεν συνιστά λύση. Ειδικά μακροπρόθεσμη. Και ειδικά η τυφλή βία. Ελάχιστα πράγματα μ' εξοργίζουν περισσότερο απ' αυτήν. Κάθε μεγάλη πορεία αφήνει πίσω της συντρίμια. Καμμένα αυτοκίνητα, καμμένη πόλη, κατεστραμένα μαγαζιά. Ρώτησε κανείς τον κόσμο αν θέλει να του καταστρέψουν την περιουσία? Ή μήπως πήγε ο δράστης μετά να τον αποζημιώσει? Ένα αιώνιο ερώτημα βασανίζει το ξανθό μυαλουδάκι μου. Γιατί δεν καταστρέφουν την δική τους περιουσία ή των γονιών τους, αντί των ξένων? Γιατί δεν μαζεύουν τ' αυτοκίνητά τους μπροστά στη βουλή και να τα πυρπολήσουν? Α) Επειδή η δική τους περιουσία είναι τίμια, ενώ των άλλων όχι? Β)Επειδή είναι δικά τους και τα πονάνε ? Γ)Επειδή δεν το σκέφτηκαν?
Σχετικά με την βία που έχει συγκεκριμένο στόχο, θα θέσω ένα παράδειγμα. Κάποιος καίει το ΙΚΑ (που είναι αιωνίως κόκκινο πανί). Σκέφτηκε ποτέ ότι οι υπάλληλοι θα καταχαρούν, αφού θ' αράξουν μέχρι να αποκατασταθούν οι βλάβες? Ότι θύμα είναι μόνο οι συναλλασσόμενοι, που θα ταλαιπωρηθούν ακόμη περισσότερο αφού θα πρέπει να διανύσουν μεγάλη απόσταση για να πάνε στο επόμενο ΙΚΑ και να περιμένουν ακόμα περισσότερο, αφού θα προστεθούν στους ήδη υπάρχοντες συναλλασσόμενους? Το ίδιο ισχύει για τράπεζες και όλα. Η βία είναι μπούμερανγκ.
Για να μην μακρυγορώ, ξαναγυρνάω στην αρχή. Οι αλλαγή είναι εφικτή. Αλλά όχι έξω από το σύστημα. Κανείς δεν επιβιώνει για πολύ έξω από αυτό. Γιατί τον έχει προβλέψει. Ελεγχόμενη βία, ελεγχόμενη αντίδραση. Σαν το χειροκρότημα στο θέατρο. Είναι μέρος της παράστασης. Σαν το "κι άλλο, κι άλλο" στις συναυλίες. Κανείς δεν αιφνιδιάζεται.
Θεωρώ πως αντιμετωπίζεται καλύτερα οτιδήποτε είναι απέναντί μας, παρά μέσα μας.
Πώς αλλάζει ο κόσμος? Σταδιακά. Με παιδεία. Αν αντί να κάψεις το ΙΚΑ ήσουν υπάλληλος εκεί, θα μπορούσες να είσαι φιλικός και εξυπηρετικός και να κάνεις διαφορά. Μπες φίλε shades στο σύστημα και άλλαξέ το από μέσα. Μη το πολεμάς. Γίνε καλός υπάλληλος ή καλό αφεντικό.
Εγώ αυτό έκανα, και ειλικρινά, δουλεύει. So far so good.
;-)
Θα μιλήσω μόνο για την Ελλάδα, γιατί αλλιώς θα πρέπει να γράψω πολύ εκτενές κείμενο. Πρώτον θέλω να ξεκαθαρίσω ότι πιστεύω ειλικρινά πως τα πράγματα μπορούν ν' αλλάξουν. Όπως επίσης πιστεύω ότι οι περισσότεροι Έλληνες που ψηφίζουν δεν θέλουν ή δεν είναι έτοιμοι για μια αλλαγή. Από εκεί ξεκινάνε όλα.
Γκρινιάζουμε, μιζεριάζουμε, παραπονιόμαστε, όλοι μας κλέβουν, όλοι μας αδικούν, κάνουμε απεργία πέινας....και στο τέλος της τετραετίας ψηφίζουμε πάλι την ίδια πολιτική. Την μοναδική στιγμή που όλοι είμαστε πραγματικά ίσοι, γιατί μόνο μπροστά στην κάλπη εξισωνόμαστε, εμείς την χαραμίζουμε. Sorry, αλλά έχω φοβερό πρόβλημα με την ασυνέπεια. Πόσο μάλλον με την επεναλαμβανόμενη, που τείνει να θεωρηθεί βλακεία. Επειδή όμως η βλακεία είναι αθεράπευτη και η ανωτέρω άποψή μου θα κατέληγε σε αδιέξοδο, λέω απλά ότι δεν υπάρχει η θέληση από τον κόσμο για αλλαγές. Και επίσης sorry, αλλά ,αν πρέπει να διαλέξω, προτιμώ να είμαι αυτή που πηγαίνει σε πάρτυ, πίνει κοκτέιλ και τελικά πέφτει ξερή, παρά αυτή που γκρινιάζει τρία χρόνια και έντεκα μήνες και μέσα σ' έναν μήνα αποχαυνώνεται και πάει και ξανακάνει τα ίδια. Ο Θεός να με φυλάει.
Υπάρχει και η αντίδραση βέβαια. Έχω ξαναπεί όμως ότι η αντίδραση και μάλιστα η βίαιη, δεν συνιστά λύση. Ειδικά μακροπρόθεσμη. Και ειδικά η τυφλή βία. Ελάχιστα πράγματα μ' εξοργίζουν περισσότερο απ' αυτήν. Κάθε μεγάλη πορεία αφήνει πίσω της συντρίμια. Καμμένα αυτοκίνητα, καμμένη πόλη, κατεστραμένα μαγαζιά. Ρώτησε κανείς τον κόσμο αν θέλει να του καταστρέψουν την περιουσία? Ή μήπως πήγε ο δράστης μετά να τον αποζημιώσει? Ένα αιώνιο ερώτημα βασανίζει το ξανθό μυαλουδάκι μου. Γιατί δεν καταστρέφουν την δική τους περιουσία ή των γονιών τους, αντί των ξένων? Γιατί δεν μαζεύουν τ' αυτοκίνητά τους μπροστά στη βουλή και να τα πυρπολήσουν? Α) Επειδή η δική τους περιουσία είναι τίμια, ενώ των άλλων όχι? Β)Επειδή είναι δικά τους και τα πονάνε ? Γ)Επειδή δεν το σκέφτηκαν?
Σχετικά με την βία που έχει συγκεκριμένο στόχο, θα θέσω ένα παράδειγμα. Κάποιος καίει το ΙΚΑ (που είναι αιωνίως κόκκινο πανί). Σκέφτηκε ποτέ ότι οι υπάλληλοι θα καταχαρούν, αφού θ' αράξουν μέχρι να αποκατασταθούν οι βλάβες? Ότι θύμα είναι μόνο οι συναλλασσόμενοι, που θα ταλαιπωρηθούν ακόμη περισσότερο αφού θα πρέπει να διανύσουν μεγάλη απόσταση για να πάνε στο επόμενο ΙΚΑ και να περιμένουν ακόμα περισσότερο, αφού θα προστεθούν στους ήδη υπάρχοντες συναλλασσόμενους? Το ίδιο ισχύει για τράπεζες και όλα. Η βία είναι μπούμερανγκ.
Για να μην μακρυγορώ, ξαναγυρνάω στην αρχή. Οι αλλαγή είναι εφικτή. Αλλά όχι έξω από το σύστημα. Κανείς δεν επιβιώνει για πολύ έξω από αυτό. Γιατί τον έχει προβλέψει. Ελεγχόμενη βία, ελεγχόμενη αντίδραση. Σαν το χειροκρότημα στο θέατρο. Είναι μέρος της παράστασης. Σαν το "κι άλλο, κι άλλο" στις συναυλίες. Κανείς δεν αιφνιδιάζεται.
Θεωρώ πως αντιμετωπίζεται καλύτερα οτιδήποτε είναι απέναντί μας, παρά μέσα μας.
Πώς αλλάζει ο κόσμος? Σταδιακά. Με παιδεία. Αν αντί να κάψεις το ΙΚΑ ήσουν υπάλληλος εκεί, θα μπορούσες να είσαι φιλικός και εξυπηρετικός και να κάνεις διαφορά. Μπες φίλε shades στο σύστημα και άλλαξέ το από μέσα. Μη το πολεμάς. Γίνε καλός υπάλληλος ή καλό αφεντικό.
Εγώ αυτό έκανα, και ειλικρινά, δουλεύει. So far so good.
;-)
8 Comments:
Osela μου.. πολύ ωραία όλα αυτά και έχουν μεγάλη δώση αλήθειας.
Αυτό που μου προτείνεις το κάνω εδώ και 20 χρόνια.. δεν σπάω τράπεζες ούτε καίω αμάξια.
..και σταμάτησα να ψηφίζω εδώ και 12 χρόνια γιατί ότι κι αν ψηφίσω πάλι οι ίδιοι θα βγουν... ΒΑΡΕΘΗΚΑ.
Αλλάζει ο κόσμος μόνο μέσα από την παιδεία.. ποιός ενδιαφέρετε??
Δυστυχώς οι περισσότεροι στην Ελλάδα κοιτάνε να βολέψουν το παιδί τους στο δημόσιο και πώς θα αποκτήσουν καλύτερο αμάξι απ' του απένατι.
Απ' τη μεταπολίτευση και μετά οι πολιτικοί ενδιαφέροντε πρώτα να μη χάσουν τη καρέκλα και μετά για όλα τα άλλα.
Μόνη σου είπες ότι δεν θυμόμαστε την ώρα της ψήφου.. θυμόμαστε αλλά είμαστε λίγοι.
Εύχομαι σε 15 χρόνια εσύ να μην έχεις βαρεθεί και να συνεχίζεις να προσπαθείς...
Συμφωνώντας απόλυτα ότι το σύστημα αλλάζει από μέσα κι όχι απ' έξω, προσθέτω απλώς μία προσωπική γνώμη, συμπέρασμα πείρας και όχι αφοριστικής γενίκευσης:
Η Ελλάδα, ειδικά, δεν αλλάζει με τίποτα.
Όταν κάνεις σωστά τη δουλειά σου, όλα δουλεύουν καλύτερα. π.χ. αν έκαναν σωστά τη δουλειά τους κάποιες διοικήσεις, θα υπήρχε καλύτερη πυροπροστασία.
Osela σέβομαι και εκτιμώ αυτά που λες.... εγώ όμως διάλεξα τον ιδιωτικό τομέα...
...επέτρεψέ μου όμως να σου πω ότι ο "μέσος Έλληνας"....η "μάζα" που λένε...ο "πολύς ο κόσμος"....είναι ένας άνθρωπος υποκριτής που θέλει τη βολή του, δεν βλέπει πέρα από την μύτη του όσον αφορά το μέλλον, έχει ένα "εγώ" σαν τον πύργο του Άϊφελ και τον βολεύει η αναξιοκρατία στα πάντα.....γιατί αλλιώς πρέπει να κοπιάσει, πρέπει να περιμένει στην ουρά την σειρά του, πρέπει να παραδεχτεί ότι ο γιοςς του γείτονα είναι καλύτερος από τον "γιόκα του" ή την "κορούλα του" για την συγκεκριμένη δουλειά και να μην βάλει βίσμα για να του φάει τη θέση.....και ο εφευρέτης του "ξέρεις ποιόν έχω εγώ γνωστό ρε"....δεν θέλει να κοπιάσει για τίποτα!!!!!!
Αυτοί είμαστε γι'αυτό και οι πολιτικοί μας είναι όπως είναι!!!!
...Ο Καλαμίτσης στην ΝΕΤ στο ράδιο έχει πει μια σοφή κουβέντα...
...."πότε θα έχουμε καλύτερους πολιτικούς?...όταν θα έχουμε καλύτερους ψηφοφόρους"!!!
;-))
shades
αν αλλάξω, ελπίζω να το κάνω συνειδητά και να μη γελιοποιούμαι λέγοντας πράγματα που δεν συμβαδίζουν με τις πράξεις μου. κρίμα που δεν ψηφίζεις, για σένα δηλαδή και τα παιδιά σου.
τσίρκο
συμφωνώ και δεν έχει και τόση σημασία αν δουλεύεις στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα. Αρκεί να κάνεις καλά τη δουλειά σου, καλύτερα απ' όλους τους άλλους αν γίνεται.
by the way, μ' αρέσει πολύ ο καλαμίτσης.
keim
όπως καταλαβαίνεις συμφωνώ απόλυτα.
κουνούπι
Οι Ελλάδα δεν αλλάζει ή οι Έλληνες?
με καλυψες σε πολλα... αρκετα με αυτη την ελεγχομενη και ανεξοδη αντιδραση (βλεπε καψιμο ξενων αυτοκινητων ενω το δικο μας το φυλαμε ως κορη οφθαλμου).
συμφωνω στο οτι υπαρχουν ελληνες και ελληνιδες που σκεφτονται και πραττουν διαφορετικα. αρα λοιπον δεν ξερω κατα ποσο ισχυει το συμπερασμα του "μεγαλο μας τσιρκο" οτι ο ελληνας ισως και να μη θελει να αλλαξει. απο τη στιγμη που υπαρχουν τοσες διαφοροποιησεις πως μπορει να υπαρχει και κανονας;
ναι, με παιδεια λυνονται τα παντα, αν και αυτο φανταζει πολυ αοριστο.
τι ειναι αυτη η παιδεια; τι χαρακτηριστικα θα εχει; που θα διαφοροποιειται απο την ηδη υπαρχουσα; ποιος θα την ελεγχει/νομιμοποιει; απο που θα πηγαζει και για ποιον; πως θα πειστει καποιος/α για το οφελος της; και αφου λες οτι το συστημα σου υπαγορευει μεχρι και το πως να αντιδρασεις, τι σε κανει να νομιζεις οτι θα σε αφησει να επιλεξεις και την παιδεια που επιθυμεις;
συμμεριζομαι ομως την αισιοδοξια σου. δεν ειμαι αφελης να πιστευω οτι μονος μου μπορω να αλλαξω τη χωρα. ξερω ομως οτι μεσω της δικης μου και της δικης σου προσωπικης επιλογης του να διαφερουμε απο τον "homus neoellinikus", υπαρχει ενας πυρηνας αντιδρασης σε ολο αυτο το χαλι. δεν εχει σημασια αν ειναι μικρος ή μεγαλος... αρκει που δειχνει οτι αν το πιστεψω και το πιστεψεις, ολα μπορει να αλλαξουν.
Συνειδητά βαρέθηκα να κάνω ότι μέχρι τώρα εσύ λες.. αν ψηφίσω λες να βολέψω τα παιδιά μου? ίσως γι' αυτό δεν ψηφίζω γιατί δεν θέλω να κάνω ότι οι περισσότεροι στη χώρα.
..και δεν πιστεύω ότι γελιοποιούμαι επειδή υποστιρίζω τη θέση μου... κάθε άλλο.
shades δεν αανφερόμουν σε σένα! Πώς σου ήρθε αυτό?!!! Αν είχα να σου πω κτ σε προσωπικό επίπεδο θα στο λεγα. Λυπάμαι αν σε στεναχώρησα, άθελά μου. Μη μου κρατάς κακία οκ?
Post a Comment
<< Home