Osela In Life

Πριν 2 μήνες περίπου, γνωρίσαμε σ' ένα μαγαζί 2-3 παιδιά. Περάσαμε καλά, ήπιαμε τα ποτάκια μας, γελάσαμε και φύγαμε. Δεν ανταλλάξαμε τηλ μεταξύ μας, τίποτα. Ήταν Πέμπτη.

Την επόμενη Πέμπτη, ξαναπήγαμε με την Ε. και την Λ. εκεί, και ήταν κι αυτοί. Και πάλι καθίσαμε όλοι μαζί. Πάλι χωρίς ν' ανταλλάξουμε τηλέφωνα. Από τότε λοιπόν, έχει καθιερωθεί, έχει γίνει άγραφος κανόνας. Κάθε Πέμπτη βράδυ, λίγο πριν τις 23:00 ή λίγο μετά, συναντιόμαστε εκεί. Ειλικρινά έχει πολλή πλάκα αυτό. Έχουμε γνωριστεί πια όλοι με όλους, κάνουμε τα πηγαδάκια μας, λέμε τα νέα της βδομάδας, αστειευόμαστε.

Βέβαια, 2-3 έχουν ανταλλάξει τηλ, και νομίζω ότι κπ απ' αυτούς γουστάρουν ο ένας εμένα και ο άλλος την Ε. (Γιατί οι άντρες πρέπει να επιδιώκουν κτ παραπάνω? Γιατί δεν μπορούμε απλά να κάνουμε παρέα τις Πέμπτες?) Πραγματικά εύχομαι να μην έχουμε ερωτικές εξομολογήσεις και χαζά, γιατί θα πρέπει να σπάσουμε μετά.

Τέλος πάντων, θα το σκεφτώ άλλη φορά αυτό. Σήμερα είναι Πέμπτη και πρέπει να πάω να ετοιμαστώ για να βγω!