Osela In Life
Saturday, June 2, 2007
Για ένα πουκάμισο αδειανό...
Πραγματικά εντυπωσιακή η ευαισθητοποίηση όλων μας στο θέμα της Αμαλίας.
Δεν θέλω να χαλάσω την ωραία εικόνα μας, ούτε να την αμαυρώσω, αλλά δεν
μπορώ να μην σκέφτομαι ότι όλο αυτό είναι προσωρινό.
Η Αμαλία έγινε σημαία μας για αρκετό διάστημα, αλλά μια σημαία υψωμένη
στην μπλογκόσφαιρα μόνο, τουλάχιστον για τους περισσότερους από εμάς. Ας
μιλήσω για τον ευατό μου μόνο.
Αναρρωτιέμαι αν αύριο είναι ένας δικός μου άνθρωπος στο νοσοκομείο και μου
ζητηθεί έμμεσα ή άμεσα φακελάκι, θα σκεφτώ τον αγώνα της Αμ, ή να το δώσω
να τελειώνω γιατί που να μπλέκω τώρα? Κι αν δουλεύω εγώ στο ΙΚΑ και έχω
μια αντίστοιχη περίπτωση απέναντί μου, θα παρακάμψω την γραφειοκρατία
ή θα μείνω κολλημένη σ' αυτήν, γιατί είμαι μια απλή υπάλληλος, που σ' έναν
ενδεχόμενο εσωτερικό έλεγχο θα κριθεί για το που βάζει ή δεν βάζει την υπογραφή
και την σφραγίδα της, και για τον αν τηρεί ευλαβικά όλους τους κανονισμούς,
κι όχι για τον ευαίσθητο χαρακτήρα της?
Ανέβασα το post "για την Αμαλία" επειδή πραγματικά με άγγιξε η ιστορία της.
Σε καμία περίπτωση δεν το θεωρώ μέσο αντίδρασης στο σύστημα, ή δράσης.
Στην αντίδραση δεν πιστεύω, δεν πίστευα ποτέ. Και η δράση έχει νόημα όταν
έχεις κάτι να χάσεις. Πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό, ανταποκριθήκαμε μαζικά
γιατί ήταν εύκολο. Από τον καναπέ του σπιτιού μας, οι περισσότεροι ανώνυμα,
χωρίς να ρισκάρουμε τπτ από τον εαυτό μας, την ρουτίνα και τη ζωή μας.
Αν έπρεπε να συγκεντρωθούμε όλοι έξω από το ΙΚΑ, το νοσοκομείο, το Υπουργείο
και να διαδηλώσουμε, πόσοι από εμάς θα πήγαιναν? Πόσοι από εμάς δεν θα δώσουν
ποτέ φακελάκι πουθενά, ότι κι αν γίνει, έτσι ώστε ν' αλλάξει κάποια στιγμή αυτή
η νοοτροπία? Πόσοι θα καταγγείλουν επώνυμα τους κακούς γιατρούς και τους
γραφειοκράτες υπαλλήλους?
Εγώ δεν ξέρω αν έχω τη δύναμη ή τη θέληση για ουσιαστική δράση.
5 Comments:
Ωραία πάσα μου έδωσες.. άκου λοιπόν κάτι.
Το τελευταίο καιρό έδωσα φακελάκια!!!! δεν μπορούσα να τα αποφύγω με τίποτα, και ίσως να χρειαστεί να δώσω και εντός λίγων ημερών.
Χτες λοιπόν για κάποιες ώρες ήμουν με δυο παιδιά ακόμα στο ΚΑΤ και μοίραζα έντυπα.. αλλά το θράσος μου με οδήγησε να μπω μέσα και να φτάσω ως το γιατρό μου, εκεί λοιπόν και μπροστά σε αρκετούς συναδέλφους του (μεγαλοχειρούργοι όλοι επιμελητές) του έδωσα το φυλλάδιο της Αμαλίας, τον είδα να σκύβει το κεφάλι ενώ εγώ το κοιτούσα επίμονα στα μάτια.
Δεν είχε τη δύναμη ο επιστήμονας να με κοιτάξει.
Δεν ξέρω όλο αυτό που θα με οδηγήσει κι αν κέρδισα κάτι (για την υγεία μου λέω) αλλά ένοιωσα πολύ όμορφα.. αυτό μου φτάνει.
Κατά μια έννοια συμφωνώ με το ποστ σου.. δε φτάνουν μόνο τα λόγια και η δράση απ’ το καναπέ.
osela ειπες ακριβως οσα ηθελα να πω και εγω. η μονη μας διαφορα ειναι οτι εχω τη θεληση + τη δυναμη να κανω κατι (εκτος και καταλαβα λαθος το τι γραφεις).
συγχαρητηρια και στον/στην shades. πολυ καλη η κινηση του/της.
Ενώ συμφωνώ σε πολλά πρέπει να πω αυτό..η δράση μέσω μπλόγκινγ είναι καινούργια μορφή, σύμφωνη με τους καιρούς μας θα έλεγα και ίσως πιό άμεση..
νομίζω είναι η αρχή μιας καινούργιας κατάστασης.
Αυτό φάνηκε επίσης απο το ρόλο των μπλόγκς στις τελευταίες εκλογές στη Γαλλία..αγνοώντας το αποτέλεσμα πρέπει να σταθούμε στο τεράστιο ποσοστό συμμετοχής και αυτό οφείλεται στις εκτεταμένες συζητήσεις που έγιναν παντού και μέσω μπλόγκς.
Αυτό ειναι το κέρδος, η συμμετοχή , τα αποτελέσματα δεν φαίνονται άμεσα.
Τίποτα δεν εχει κερδηθεί χωρίς κόπο..
shades
ίσως θα έπρεπε να του πετάξεις το φακελάκι μπροστά σε όλους και να είχε μέσα το κείμενο της αμαλίας.
man
πολύ καλά κατάλαβες. Θα κάνεις πολύ καλά να πεις όχι όταν σου ζητηθεί φακελάκι. Και αν έρθει μια τέτοια στιγμή, πες το μου να χαρώ.
takis
πού είσαι καλέ τόσο καιρό?! Ξέρεις πόσα ακούω για σένα?!
Δεν μπορώ να συγκρίνω οτιδήποτε συμβαίνει στην Γαλλία με οτιδήποτε συμβαίνει εδώ. Πάντως, για να δεις μια άλλη ανάγνωση του θέματος, πολλοί κατέβηκαν να ψηφίσουν επειδή φοβήθηκαν μην πάθουν τα ίδια με την προηγούμενη φορά που κόντεψε να βγει ο Λεπέν.
Σίγουρα όμως η δύναμη των blogs αναδιαμορφώνεται και ανακαθορίζεται όσο πληθαίνουν και όσο περνάει ο καιρός.
Και μετά θα μου έκανε επέμβαση του αγίου πούτσου που θα είχαν πεινάσει τα παιδιά μου...
@Τάκη πάλι με πήρες από πίσω???
Post a Comment
<< Home