Osela In Life
Friday, May 18, 2007
Insomnia
Πάντα είχα την εντύπωση ότι η ασφάλεια είναι δεδομένη. Τουλάχιστον για μένα, την οικογένειά μου, το σπίτι μου, τους κοντινούς μου ανθρ, κλπ. Ειλικρινά δεν με είχε απασχολήσει ποτέ αυτό το θέμα. Μέχρι πριν λίγο καιρό, όταν λήστεψαν τους απέναντι γείτονές μας.
Υποτίθεται ότι μένουμε σε καλή περιοχή, δεν είχε ξανακουστεί τπτ. Κι όμως, μπήκαν στο σπίτι τους μέρα μεσημέρι και δεν κατάλαβε κανείς τίποτα. Πήραν πολλά χρυσαφικά, κπ αντικείμενα μεγάλης αξίας και κπ χρήματα. Κύριοι μπήκαν, κύριοι (και πλούσιοι) έφυγαν.
Ο σύζυγος ήταν στο ιατρείο του και η σύζυγος έλειπε σε ταξίδι αναψυχής. Η αστυνομία είπε ότι το ήξεραν, ότι τους παρακολουθούσαν, ότι, ότι, ότι…. Στο μεταξύ έχουν περάσει πάνω από τρεις μήνες και δεν έχουν βρει ακόμα τπτ. Βέβαια, της είπαν ότι θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτική. Ένα μήνα πριν τη ληστεία, είχε φωτογραφίσει το σπίτι της ένα lifestyle περιοδικό και σε μια μικρή συνέντευξη έλεγε από πού είχε αγοράσει κπ πράγματα, ότι ήταν δώρο, ότι το ψ είναι αντίκα, ότι το πήρε από το χ ταξίδι κλπ. Και αυτό μάλλον έβαλε ιδέες σε κάποιους. Εντάξει, ίσως θα έπρεπε να ήταν προνοητική, αλλά αυτό δεν αναιρεί την ευθύνη της αστυνομίας.
Από τότε εγώ, κάθε φορά που φεύγουν οι γονείς μου ταξίδι, κανένα ΠΚΣ πχ, φοβάμαι. Φοβάμαι στο ίδιο μου το σπίτι. Ακούω τον παραμικρό θόρυβο και πετάγομαι. Δεν κοιμάμαι. Αν δεν ξημερώσει, δεν κλείνω μάτι. Πολλές φορές βγαίνω το βράδυ και δεν θέλω να γυρίσω σπίτι αν δεν πάει 6 το πρωί.
Δεν μπορώ να φοβάμαι, αισθάνομαι αιχμάλωτη. Από τη μια μ’ αρέσει η φάση να είμαι μόνη μου σπίτι, από την άλλη όμως για να κοιμηθώ πρέπει α)να έχει ξημερώσει, β)να έχω πιει οπότε να πέσω σαν κούτσουρο γ)να έχω παρέα. Τίποτα από αυτά όμως, δεν είναι λύση.
11 Comments:
Νομιζω αν ειναι να σου τυχει θα σου τυχει, βεβαια ο φοβος ειναι φυσιολογικο συναισθημα.
Μπορει να σε κλεψουν οπως και τον οποιονδηποτε, ειναι μεσα στην ζωη κι αυτο, δεξου το
wrath
το βρίσκω λίγο μοιρολατρικό αυτό το "άμα είναι να σου τύχει". Επιπλέον, ο φόβος δεν είναι φυσιολογικό συναίσθημα, αφού δεν αναπτύσσεται σε φυσιολογικές συνθήκες. Καλά είναι δυνατόν ν' αρχίσω να φοβάμαι τώρα στα καλά καθούμενα?!
Μπορείς όταν λείπουν οι δικοί σου να με βάζεις στην εξώπορτα τη νύχτα να σε φιλάω.. το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω.. θα φέρνω και το Τάκη μαζί μου για παρέα..
shades
1)....και γω νόμιζα να με φυλάς
2)Δεν πας πουθενά χωρίς τον Τάκη, ε?
ο φοβος ειναι ο χειροτερος συμβουλος... ακομα και αν σου συμβει κατι, δεν θα μπορεσεις να αντιδρασεις.
στην εποχη μας ολοι/ες φοβομαστε απο κατι. αν θες τη γνωμη μου, το θεμα ειναι να βρεις τροπους να νοιωθεις ασφαλης στον χωρο σου η γενικοτερα σε οποιον χωρο βρισκεσαι. να τον γνωριζεις για να μπορεις να κινηθεις μεσα σε αυτον...
ετσι θα εισαι προετοιμασμενη. οχι, μονο για το συμβαν (αν και εκει δεν ξερω αν θα μπορεσεις να αντιδρασεις) αλλα για τις στιγμες που εισαι μονη σου και ολα ειναι καλα.
γιατι το θεμα δεν ειναι η 1 φορα που μπορει κατι να συμβει αλλα ολες οι αλλες που δεν συμβαινει τιποτα και ο παραμικρος θορυβος σε ανησυχει.
ψυχραιμια χρειαζεται.
(καλου κακου εχε και κανενα μαχαιρι κατω απο το μαξιλαρι... εκτος και αν σε φιλαει κανεις :P).
Α, επιτέλους! :)
Ο φόβος είναι και δεν είναι καλός.
Μια λογική επιφύλαξη, είναι οκ. Αλλά αϋπνία;
Καλύτερα να αρχίσεις πολεμικές τέχνες. Πχ, sudoku. Θα γαληνέψουν το πνεύμα σου.
Και κάτι εντελώς πεζό: συναγερμό δεν έχετε;
Καληνυχτούδια.
man+ sad
τα ξέρω εγώ αυτά με τους συναγερμούς και τις πόρτες ασφαλείας. τα είδα στον ευαγγελάτο! Όσο για το ξύλο, δεν παίζει, ούτε για πλάκα! ξέρω 1-2 κινήσεις, αλλά δεν θα είμαι τόσο ψύχραιμη. Βασικά δεν θέλω να το σκέφτομαι, το σωστό είναι να μην φοβάμαι, δεν γίνεται αυτή η δουλειά. Τώρα που καλοκαίριασε οι γονείς μου την κάνουν κάθε τόσο, δεν μπορώ εγώ ν' αρρωστήσω!
Σορρυ, αλλά επειδή δε βλέπω τηλεόραση, τι έγινε στον Ευαγγελάτο; Τι εννοείς "τα ξέρω αυτά με ...τις πόρτες κλπ" ;
ξερεις 1+2 κινησεις;;; τωρα με προκαλεις να ρωτησω τι κινησεις ξερεις...
daniel son, karate not here... karate here (wax in, wax out).
sad
μόνο αυτό σου λέω. δεν έχουμε καμία ελπίδα. Οι διαρήκτες είναι χρόνια μπροστά.
man
δεν ξέρω τι είναι, είχα κάνει μερικά μαθήματα αυτοάμυνας όσο σπούδαζα. Τίποτα φοβερό. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις.
ναι, μωρε σε πειραζω. μπρους λι, ε μπρους λι. :P
Post a Comment
<< Home