Osela In Life

Η Ιδέα
Οι φίλοι είναι καθρέπτης του εαυτού μας, όσες διαφορές κι αν έχουμε επιφανειακά. Κουβαλάν κομμάτια μας, κι εμείς δικά τους. Ίσως και να γεμίζουν κπ κενά που έχουμε μέσα μας, κενά που δεν γνωρίζαμε ότι έχουμε μέχρι που το κατάλληλο άτομο τα συμπλήρωσε. Κι όταν ένας φίλος φεύγει, είναι σα να αποχωριζόμαστε ένα μέρος της ζωής μας. Τουλάχιστον έτσι βλέπω εγώ τη φιλία, ένα από τα πραγματικά ελάχιστα ιδανικά που έχω στη ζωή μου.

Τα γεγονότα
Δεν ήξερα ότι φεύγει, το είχε πει στους άλλους, αλλά όχι σε μένα. Πάει στην κοπέλα του, στην Ολλανδία. Εγώ το έμαθα τελευταία, μου το σφύριξε η Ε (2 μέρες πριν φύγει). Κι όταν του είπα «έμαθα ότι την κάνεις», μου είπε απλά «τα νέα μαθαίνονται γρήγορα σ’ αυτήν την παρέα». Πολλές φορές έχω την αίσθηση ότι εννοούμε περισσότερα από αυτά που λέμε. Κι ότι οι σιωπές είναι ψίθυροι.
Σήμερα ήπιαμε καφέ νωρίς το πρωί, όλη η παρέα. Δεν του έδωσα το δώρο, απλά το άφησα στη θέση του συνοδηγού. Όταν μπήκαμε στο μαγαζί, κάθισα πρώτη κι αυτός ήρθε και κάθισε δίπλα μου. Λατρεύω αυτές τις λεπτομέρειες. Μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων και ξεφυλλίζαμε τις εφημερίδες, μέχρι που είπε «τελευταίος καφές, ε? Αλλά τί λέω, αφού θα γυρίσω». Του απάντησα πως δεν πιστεύω ότι θα γυρίσει, και μακάρι να πάνε τα πράγματα καλά, γιατί αν γυρίσει θα σημαίνει ότι κτ στράβωσε. Δεν είπε τίποτα, το κάθαρμα. Ύστερα μιλήσαμε για τότε που σπουδάζαμε, για τα όνειρα που κάναμε και για τις αποφάσεις που μας καθορίζουν. Στο αεροδρόμιο απλά μου ‘κλεισε το μάτι κι εγώ χαμογέλασα αμυδρά. Ούτε αγκαλιές, ούτε φιλιά. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι όλο αυτόν τον καιρό, ποτέ δεν μ’ έχει αγκαλιάσει ή φιλήσει. Ούτε σε γιορτές, ούτε σε πανηγύρια.

You' ll never walk alone
Του πήρα για δώρο το αγαπημένο μου βιβλίο. Δεν θα μπορούσα να έχω καλύτερη ιδέα. Για να με κουβαλάει μαζί του, να με αισθάνεται δίπλα του, να με θυμάται για πάντα, να με μάθει καλύτερα, να δει λίγο τα πράγματα μέσα από εμένα. Στην πρώτη σελίδα του έγραψα με μολύβι «καλή τύχη». Ούτε «με αγάπη», ούτε «θα μου λείψεις», «θα σε σκέφτομαι», «να με σκέφτεσαι». Αυτά είναι βλακείες. Σα να λες σε κπν να μη φύγει, ότι κρέμεσαι από πάνω του. Θέλει κπς να την κάνει? Στο καλό! Όταν κπς θέλει να φύγει, και ειδικά όταν το έχει ήδη αποφασίσει, πρέπει να τον αφήνουμε ελεύθερο. Ούτως ή άλλως, οι σιωπές ήταν πάντα καθοριστικές στη σχέση μας.