Osela In Life
Wednesday, March 28, 2007
ο σκύλος που έγινε αρνάκι
Δεν είναι πολύ εμφανές αυτό, αλλά εγώ το καταλαβαίνω. Βέβαια, έχει περάσει μόνο ένας μήνας και μπορεί να μην κρατήσει πολύ αυτή η ευχάριστη αλλαγή, αλλά τώρα ξέρω το κόλπο.
Από την άλλη πλευρά, κρίμα γιατί είναι πολύ έμπειρος στην δουλειά και θα έπρεπε να τον σέβομαι. Αλλά ακόμη περισσότερο κρίμα, γιατί έπρεπε να μαλώσω και να μιλήσω άσχημα, για να καταλάβει ότι είχε υπερβεί τα όρια και να μαζευτεί.
3 Comments:
νομίζω ότι είχες γράψει παλαιότερα post για αυτό και αν θυμάμαι σε είχα προτρέψει να του μιλήσεις..στους αγενείς και "χοντροκομμένους" ανθρώπους πιστεύω ότι το να τους την "πεις" είναι μάλλον η μόνη λύση..αλλιώς σε πατάνε...
συμφωνω και εγω με τον gnosto agnosto. καλα εκανες και του μιλησες. ελπιζω να κρατησει το καλο κλιμα πολυ.
g.a. & man,
χαίρομαι που θυμάστε την περίπτωσή μου, βέβαια, δεν του μίλησα ακριβώς, απλά κάποια μέρα με κατηγόρησε για δικά του λάθη και μάλιστα μπροστά σε κόσμο, οπότε κατάλαβα οτι ή θα μιλήσω ή μια μέρα θα με "θάψει", γιατί απλά όσο εγώ κάνω πίσω , τόσο αυτός έρχεται μπροστά. Μόλις λοιπόν του είπα δυο κουβέντες -ορθές κοφτές- έκανε πίσω. και μάλιστα αμέσως.
Post a Comment
<< Home