Osela In Life
Monday, February 12, 2007
Η Κοκκινοσκουφίτσα & ο Κακός Λύκος
Ευτυχώς σήμερα σχόλασα νωρίς. Λίγο ακόμα να καθόμουν στο γραφείο και η κατάσταση θα γινόταν επικίνδυνη. Όχι για μένα, για τον Άλκη, τον συνεργάτη μου.
Ο Άλκης, λοιπόν, έχει ένα βασικό πρόβλημα, το οποίο συνεπάγεται 2-3 άλλα.Πιστεύει πως είναι διευθυντής. Όπως καταλαβαίνετε οταν ένας άνθρωπος νομίζει πως είναι διευθυντής μιλάει στους συναδέλφους του λες και είναι υφιστάμενοι. Κι αν είναι και λίγο ψώνιο, τους μιλάει λες και είναι δούλοι.Ε λοιπόν Μαντέψτε! Ο Άλκης είναι πολύ μεγάλο ψώνιο!!!
Όταν πρωτομπήκα στην Υπηρεσία δεν ήξερα που έμπλεκα. Όλοι νόμιζαν πως ήμουν τυχερή (τώρα βέβαια όλοι γελάνε μ' αυτά που τραβάω). Ο Άλκης, με τον μεγαλύτερο γιο του στην ηλικία μου, μετρημένος, ευχάριστος, με βοήθησε από την αρχή να εγκλιματιστώ. Άρχισα να τον βοηθάω στη δουλειά του, πίναμε τον καφέ μας το πρωί, κάναμε κουβέντα για τη ζωή μας, του λεγα για τις σπουδές μου, μου λεγε για τα παιδιά του κλπ. Μετά το πρώτο εξάμηνο, που άρχισα πλέον να καταλαβαίνω τι μου γίνεται άρχισα να καταλαβαίνω και τι γίνεται με τον Άλκη.
Πρώτον, δεν υπάρχει μέρα που να μη με φορτώσει με δική του δουλειά. Δεύτερον, δεν υπάρχει μέρα που να μην ακούσω τουλάχιστον 25 φορές τη φράση "οσέλα, φέρε μου το Χ έγγραφο, οσέλα σήκωσε το τηλεφωνο, οσέλα πες οτι λείπω, οσέλα φέρε μου αυτό, οσέλα φέρε μου το καπάκι του στυλό που έπεσε, οσέλα δώσε αυτό στην προισταμένη, οσέλα, βρες μου αυτό, οσέλα που είναι το ένα, οσέλα ψάξε για το άλλο, οσέλα, οσέλα, οσέλα ..." Αφού υπάρχουν φορές που βλέπει οτι δουλεύω και δε μασάσει, με σηκώνει από το γραφείο μου και με στέλνει να του βρω blanco. Τρίτον, και ίσως χειρότερο, κάνει σα να μη συμβαίνει τίποτα. Εξακολουθεί να μου λέει αστεία, να με ρωτάει για τη ζωή μου, να μου λέει πως πέρασε τη μέρα του , λες και είμαστε φιλαράκια.
Έχω αρρωστήσει πια, δεν μπορώ να κάνω άλλο την υπηρέτρια. Ποτέ δεν μπορούσα βέβαια, αλλά δεν ήθελα να δημιουργήσω πρόβλημα και έκανα υπομονή. Αυτός νομίζει πως επειδή είμαι "καινούργια υπάλληλος" ή μικρή, μπορεί να με διατάζει. Στην πραγματικότητα όμως, είμαι πολύ πιο μορφωμένη από αυτόν, με καλύτερη αντίληψη και ανώτερο επίπεδο. Φοβάμαι οτι η μέρα που θα του πω "ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΠΑΡΤΟ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ" δεν είναι καθόλου μακρυά.
Ο Άλκης, λοιπόν, έχει ένα βασικό πρόβλημα, το οποίο συνεπάγεται 2-3 άλλα.Πιστεύει πως είναι διευθυντής. Όπως καταλαβαίνετε οταν ένας άνθρωπος νομίζει πως είναι διευθυντής μιλάει στους συναδέλφους του λες και είναι υφιστάμενοι. Κι αν είναι και λίγο ψώνιο, τους μιλάει λες και είναι δούλοι.Ε λοιπόν Μαντέψτε! Ο Άλκης είναι πολύ μεγάλο ψώνιο!!!
Όταν πρωτομπήκα στην Υπηρεσία δεν ήξερα που έμπλεκα. Όλοι νόμιζαν πως ήμουν τυχερή (τώρα βέβαια όλοι γελάνε μ' αυτά που τραβάω). Ο Άλκης, με τον μεγαλύτερο γιο του στην ηλικία μου, μετρημένος, ευχάριστος, με βοήθησε από την αρχή να εγκλιματιστώ. Άρχισα να τον βοηθάω στη δουλειά του, πίναμε τον καφέ μας το πρωί, κάναμε κουβέντα για τη ζωή μας, του λεγα για τις σπουδές μου, μου λεγε για τα παιδιά του κλπ. Μετά το πρώτο εξάμηνο, που άρχισα πλέον να καταλαβαίνω τι μου γίνεται άρχισα να καταλαβαίνω και τι γίνεται με τον Άλκη.
Πρώτον, δεν υπάρχει μέρα που να μη με φορτώσει με δική του δουλειά. Δεύτερον, δεν υπάρχει μέρα που να μην ακούσω τουλάχιστον 25 φορές τη φράση "οσέλα, φέρε μου το Χ έγγραφο, οσέλα σήκωσε το τηλεφωνο, οσέλα πες οτι λείπω, οσέλα φέρε μου αυτό, οσέλα φέρε μου το καπάκι του στυλό που έπεσε, οσέλα δώσε αυτό στην προισταμένη, οσέλα, βρες μου αυτό, οσέλα που είναι το ένα, οσέλα ψάξε για το άλλο, οσέλα, οσέλα, οσέλα ..." Αφού υπάρχουν φορές που βλέπει οτι δουλεύω και δε μασάσει, με σηκώνει από το γραφείο μου και με στέλνει να του βρω blanco. Τρίτον, και ίσως χειρότερο, κάνει σα να μη συμβαίνει τίποτα. Εξακολουθεί να μου λέει αστεία, να με ρωτάει για τη ζωή μου, να μου λέει πως πέρασε τη μέρα του , λες και είμαστε φιλαράκια.
Έχω αρρωστήσει πια, δεν μπορώ να κάνω άλλο την υπηρέτρια. Ποτέ δεν μπορούσα βέβαια, αλλά δεν ήθελα να δημιουργήσω πρόβλημα και έκανα υπομονή. Αυτός νομίζει πως επειδή είμαι "καινούργια υπάλληλος" ή μικρή, μπορεί να με διατάζει. Στην πραγματικότητα όμως, είμαι πολύ πιο μορφωμένη από αυτόν, με καλύτερη αντίληψη και ανώτερο επίπεδο. Φοβάμαι οτι η μέρα που θα του πω "ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΠΑΡΤΟ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ" δεν είναι καθόλου μακρυά.
5 Comments:
υπομονή osela, σε κάθε δουλειά ακι σε κάθε γραφείο υπάρχει πάντα ένας τέτοιος τύπος..είναι θέμα ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ του Άλκη ή του κάθε Άλκη..ΚΑΤΑΛΑΒΑΝΕΙ πως υστερεί από εσένα και με τη συμεριφορά του αυτή προσπαθεί να αυτο-επιβεβαιωθεί..και σε μένα συμβαίνει αυτό..στο γραφείο είμαστε 4 συνεργάτες - χωρίς καμία ιεραρχική δομή - αλλά ο λιγότερο καταρτισμένος στην επιστήμη μας "μας το παίζει" και ψιλοδιατάζει!
θα συμφωνησω με τον γνωστο-αγνωστο... βεβαια ειναι και θεμα οριων. αν νομιζεις οτι τα ξεπερνα ισως να πρεπει να του μιλησεις. επειδη δεν του εχεις δωσει καποιο δειγμα μεχρι τωρα οτι ενοχλεισαι (αυτο συμπερανα απο οσα διαβασα) ισως να του 'ρθει ξαφνικο ενα ξεσπασμα και να μην καταλαβει και το λογο. ενω αν του μιλησεις ισως κατι να του μεινει...
μπορει να κανω και λαθος. εσυ ξερεις καλυτερα το κλιμα μεταξυ σας και την οποια ανεση υπαρχει.
man on the moon
Φυσικά υπάρχει μια άνεση μεταξύ μας, δεδομένου οτι δουλεύουμε επί 1,5 χρόνο, επί 7 ώρες τη μέρα μαζί, φαντάσου οτι τον βλέπω πιο πολλές ώρες από οικογένεια κ φίλους.
...και επειδή υπάρχει αυτή η άνεση στην πλάκα (γιατί τα πιο σοβαρά πράγματα στην πλάκα λέγονται) του έχω πει οτι δεν είναι δυνατόν να μου ζητάει τα συγκεκριμένα πράγματα. ξέρεις τι κάνει? γελάει, μου λεει "σε βρήκαμε μικρή και σ' εκμεταλλευόμαστε" και τέλος.
Πιστεύω πως καταλαβαίνει οτι ενοχλούμαι. Απλά το προσπερνάει γιατί τον βολεύει. Δε νομίζω οτι μπορώ να του μιλήσω ανοιχτά, αν και θ' αναγκαστώ κάποια στιγμή.
αυτο θα ελεγα και εγω. πως ισως να το προσπερνα γιατι τον βολευει.
καλυτερα να του το πεις για να κοψει οτι σε ενοχλει παρα να τα υπομενεις και να στεναχωριεσαι.
στην τελικη εαν ειναι πραγματικα φιλος σου και δεν σε αντιλαμβανεται καπως αλλιως θα καταλαβει.
ετσι ενεργω εγω τουλαχιστον.
man on the moon,
φυσικά και δεν είναι φίλος μου. Αν ήταν φίλος μου θα με σεβόταν.
Αφέντης μου είναι και γω υπηρέτριά του (κατά τη γνώμη του πάντα). Νομίζει οτι με το να μου συμπεριφέρεται φιλικά ομορφαίνει την συμπεριφορά του, αλλά μάλλον τη χειροτερεύει.
Αυτό που με βγάζει από τα ρούχα μου, όμως, είναι που δεν αντιλαμβάνεται οτι του κάνω χάρη και θεωρεί δεδομένο οτι θα τον εξυπηρετήσω.
Το καλοκαίρι θα επιστρέψει και μια άλλη συνάδελφος (και φίλη) και θα επιδιώξω να δουλεύω με αυτήν και να αποφύγω την πολύ στενή συνεργασία με τον Άλκη. Μέχρι τότε όμως...
Αύριο πάντως δεν θα ρθει στη δουλειά! χι, χι, χι!
Post a Comment
<< Home