Osela In Life

Wednesday, February 14, 2007

Ελευθερία VS Συνωμοσιολογία

Εντάξει, δεν είχα σκοπό να το σχολιάσω, αλλά δεν μπορώ. Το ξέρω πως έχω επιβαρύνει το κάρμα μου και έχω υποσχεθεί στην κολλητή μου τη Νανά πως δεν θα είμαι ατίθαση ούτε αντιδραστική, αλλά τι να κάνω?I can't help it, πως το λένε. Σήμερα στο ραδιόφωνο ένας βουλευτής πρότεινε να μπουν κάμερες σε όσους περισσότερους δρόμους/ χώρους γίνεται, "γιατί αυτό θα μας εξασφαλίσει περισσότερη ασφάλεια" και συνέχισε "η ιδιωτική ζωή τελειώνει την ώρα που φεύγουμε από το σπίτι μας". Και καλά, ελευθερία λόγου έχουμε, τι να κάνουμε. Είναι δυνατόν να στέλνουν sms οι ακροατές και η συντριπτική πλειοψηφία να συμφωνεί μαζί του???
Αναρωτιέμαι πως φτάσαμε ως εδώ. Από πότε οι άνθρωποι φοβούνται τόσο πολύ? Από πότε πιστεύουν πως η απάντηση στους φόβους τους είναι οι κάμερες? Από πότε θεωρούν πως οι κάμερες συνεπάγονται ασφάλεια? Και , κυρίως, από πότε συνδέεται η ελευθερία με την ασφάλεια και τον φόβο? Έχω μείνει άναυδη. Το ξεχάσαμε ή μήπως δεν το ξέραμε ποτέ, πως η πολιτική ελευθερία είναι πάνω από την ατομική, αλλά δε νοείται χωρίς αυτήν? Πώς μπόρεσαν να μας πείσουν πως η ασφάλεια κερδίζεται με εκχώρηση ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών? Γιατί κανείς δεν λέει το αυτονόητο, οτι η Δημοκρατία βασίζεται στην ελευθερία και συνεπάγεται την ασφάλεια και οτι δεν είναι αντίθετες αυτές οι έννοιες?
Τι είναι πραγματικά χειρότερο? Να τα χουμε ξεχάσει όλα αυτά ή να μην τα ξέραμε ποτέ?

posted by osela at 15:11

2 Comments:

αγαπητή osela μ΄ αρέσει το σχόλιό σου. Δειχνει άνθρωπο με ευαισθησία στα ατομικά δικαιώματα και αυτό, όπως έχεις φαντάζομαι καταλάβει, μου αρέσει τρομερά. Πιστεύω πως η προάσπιση των ατομικών μας δικαιωμάτων και η ανοχή στη διαφορετικότητα είναι θεμέλιος λίθος για μια πραγματικά δημοκρατική, πολιτισμένη κοινωνία..

February 20, 2007 at 11:58 PM  

dear g.a.,

πραγματικά δεν ξέρω πως φτάσαμε ως εδώ. Είναι εξοργιστικό να βλέπεις πράγματα που θεωρούσες τόσο δεδομένα όσο και την ανατολή του ηλίου να χάνονται όχι επειδή στα παίρνει κπς, αλλά επειδή το σύνολο της κοινωνίας είναι πρόθυμο να τα αφήσει να φύγουν.
Τί να πεις όμως σ' έναν άνθρωπο που πιστεύει οτι αν έχει μια κάμερα πάνω στο κεφάλι του θα είναι ασφαλής?
Εντάξει δεν κοιμάμαι με την πόρτα ανοιχτή, και αισθάνομαι ένα σφύξιμο στο στομάχι οταν περπατάω μόνη το βράδυ. Ο φόβος όμως είναι πολύ περισσότερο ένστικτο, παρά συναίσθημα. Χιλιάδες εκατοντάδες χρόνια πριν η απειλή ήταν τα εξαγριωμένα ανήμερα θηρία,μετά οι επιδρομές των άλλων ομάδων ,...., και σήμερα το έγκλημα και η τρομοκρατία.

Ο φόβος είναι σταθερός στην ιστορία του ανθρώπου, γιατί (όπως όλα τα ένστικτα άλλωστε) είναι μέσα του και πάντα βρίσκει μια αφορμή να βγει στην επιφάνεια. Είναι παράλογο να πιστεύουμε οτι θα ρθει μια μέρα που δε θα φοβόμαστε τπτ. Νομίζω οτι όσο πιο πολύ εκλογικεύουμε τον φόβο μέσα μας, τόσο πιο ασφαλείς είμαστε.

By the way, φαντάζομαι με πέρασες για μελαχροινή λόγω της εξυπνάδας και του γενικότερου επιπέδου που με διακρίνει, ε?

February 21, 2007 at 7:16 PM  

Post a Comment

<< Home