Osela In Life

Wednesday, August 29, 2007

Ανοίξαμε...και σας περιμένουμε

Γύρισα λοιπόν μετά από 3 βδομάδες διακοπών.

Χαλκιδική, 14.08.07, 06:00
Ήδη είμαι λιώμα. Ήδη μ' αρέσει ο dj και παίζουν ματιές και ατάκες εδώ και 2-3 μέρες, αλλά κρατάω απόσταση. Του μιλάω υποτιμητικά και τον ειρωνεύομαι για τα βιβλία που διαβάζει. Λες κι εγώ είμαι η Αρβελέρ. Δεν ξέρω γιατί. Μάλλον θέλω να είμαι σίγουρη. Το μπαράκι των κολλητών κλείνει, έχουμε μαζευτεί "οι του μαγαζιού" στη γωνία του μπαρ και πίνουμε το τελευταίο ποτό. Εγώ γκρινιάζω ότι κρυώνω και νυστάζω. Ο dj μου λέει να πάμε να δούμε την ανατολή από την παραλία, αλλά μασάω και κάνω ότι δεν ακούω. Πάω σπίτι λέω και πετάγεται η προδότρα η κολλητή και του λέει να με πάει αυτός. Οδηγεί μια μεγάλη μηχανή. Κάνω ό,τι μπορώ για να φανώ ξενέρωτη. Γκρινιάζω για το κράνος, για την ταχύτητα,για την στενή φούστα μου, για τα πάντα. Περιμένω ότι θα με βρίσει, αλλά μπα. Μου λέει να κρατηθώ καλά από πάνω του αλλά εγώ με το ζόρι τον ακουμπάω. Συμπεριφέρομαι σαν μυξοπαρθένα, σκέφτομαι και γελάω μόνη μου. Φτάνουμε σπίτι, του λέω με μια αναπνοή ευχαριστώ πολύ, καληνύχτα και κάνω να φύγω. Στ'αλήθεια όμως (το χω κάνει και στα ψέματα). Μου λέει κτ για τον χορό, τον κοροιδεύω και μου λέει παραπονεμένος ότι οτιδήποτε κάνει το κάνω να φαίνεται λες και είναι κτ κακό. Καταλαβαίνω ότι το χω παρακάνει. Αλλάζω ύφος και τα μαζεύω. Του λέω ότι ντρέπομαι και βάζω τα μαλλιά μου μπροστά στο πρόσωπό μου. "Μην το κάνεις αυτό" λέει τα σπρώχνει πάλι πίσω. "έχεις πολύ όμορφο πρόσωπο για να το κρύβεις". Αισθάνομαι αυτό το απάισιο σφίξιμο στο στομάχι. Δεν τολμώ να σηκώσω το βλέμμα μου.
Είμαι βλαμμένη. Και αυτοκαταστροφική. Αλλά κυρίως βλαμμένη. Πέφτω για ύπνο χαλασμένη. Η προδότρα κολλητή μου τηλ από τις 10:00. "Πού σε βρίσκω?" "Στο κρεβάτι μου" "Μόνη??" "Ναι" " Βλαμμένη". Μου το κλεισε στην ψύχρα και δεν πρόλαβε ν' ακούσει το "είμαι" που απάντησα.



Λευκάδα, 23.08.07, 02:30
Βγαίνουμε για ποτάκι, πολύς κόσμος παντού, αλλά πάμε σ' ένα ψιλο-άδειο. Εγώ ακόμη σκέφτομαι την χαλκιδική που άφησα πίσω μου. Θέλω να ξεκουραστώ και να ανασυγκροτηθώ, αλλά ποτέ δεν γίνεται. Αισθάνομαι μπάζο. Φοράω μαύρη φούστα που φτάνει ως τον αστράγαλο και μαύρη μπλούζα με ανοιχτή πλάτη. Σαν την μύγα μες το γάλα, πραγματικά όμως, όλοι φοράνε άσπρα. Δεν παίζει τπτ φοβερό οπότε ασχολούμαι με τον τυπάκο που κολλάει στην φίλη μου. Κρυφακούω στεγνά. Είναι γραφίστας, λέει. Είναι 28, λέει. Την γουστάρει πολύ, λέει. Η φίλη μου ρίχνει βλέμμα, εγώ κάνω νόημα οκ, και τους γυρίζω πλάτη. Μετά από 3-4 τσιγάρα και μισό ποτό κάνω πως γυρίζω προς το μέρος τους και τους βλέπω να φιλιούνται λίγο πιο πέρα. Nice. Και δεν είναι ούτε 02:00. Οκ, έμεινα μόνη. Ψυχραιμία. Σκέφτομαι διάφορα άσχετα. Την δουλειά μου, τα πέδιλα που αγόρασα, τα μαλλιά μου.... "Να κεράσω ένα σφηνάκι?" η barwoman. "Να κεράσω ένα τσιγάρο?" απάντησα. Από Κατερίνη είναι, λέει. Συμπαθητική, κάνει αστεία για την φίλη μου και τον γραφίστα, θα σχολάσει σε λίγο λέει γιατί δουλεύει από τις 18:00, θα πάει με τον φίλο της αλλού, μπορώ να πάω μαζί τους, αν θέλω. Why not, λοιπόν.
Ο φίλος της είναι Ιταλός, γνωρίστηκαν το Πάσχα. Ξέρω ελάχιστα ιταλικά, αυτός μέτρια αγγλικά και τα κουτσοβολεύουμε. Στο άλλο μαγαζί βρίσκουμε κι άλλους, δεν νιώθω ότι κρατάω φανάρι είναι πολύ φιλικοί μαζί μου. Πίνουμε, χορεύουμε την κάνουν οι άλλοι και μένουμε πάλι οι τρεις μας. Χορεύουμε και είμαι ανάμεσά τους. Ο βρωμο Ιταλός με χουφτώνει. Μπα, η ιδέα μου είναι, δεν γίνονται αυτά. Το ξανακάνει όμως. Κοιτάζω την barwoman, είμαι σίγουρη ότι ξέρει, του λέει κτ στα ιταλικά, αυτός απαντάει. Γυρίζω στο stand κι ανάβω ένα τσιγάρο. Μήπως να έφευγα? Μήπως ήταν η ιδέα μου? Γιατί μου συμβαίνουν αυτά? Μαζεύω τα πράγματά μου. "Όχι μην φεύγεις, κάτσε, καλά δεν περνάμε?" Τί ν' απαντήσω τώρα, σκέφτομαι. "Είμαι κουρασμένη" "Κοίτα Osela, εμείς θα πάμε σπίτι, λέγαμε αν ήθελες να έρθεις μαζί μας." Μάλλον παίζω σε σουρεάλ ταινία. Δεν γίνονται αυτά, πλάκα μου κάνουν. Σε ποιον να το πω και να με πιστέψει? Ξαφνικά η δική μου ζωή μου φαίνεται απλοική. Αμοιβάδα. "Τί εννοείς?" απαντάω το ίδιο ήρεμα, χαμηλόφωνα και κοφτά. "Αυτό που κατάλαβες." συνεχίζει αυτή. "Μη φοβάσαι, δεν θα γίνει τπτ που να μην το θέλεις" Είπε κι άλλα, αλλά δεν άκουγα. Το μυαλό μου είχε κολλήσει. Δεν γίνονται αυτά. Αγχώθηκα. Πού είμαι, τί κάνω? Ποιοι είναι αυτοί? Πού είναι η φίλη μου? Βασικά τρόμαξα. "Με συγχωρείς" της είπα, την παραμέρησα και έφυγα.
Εντάξει, εκ των υστέρων, χαζομάρα μου ίσως που βγήκα με άγνωστους, αλλά δεν φαινόταν έτσι. Ήταν φιλικοί μαζί μου, γελούσα, θα μπορούσαν να είναι φίλοι μου. Δεν το είδα να ' ρχεται.
posted by osela at 14:55

12 Comments:

Kala ekanes!!! Diaforetika den tha sas legame karioles... Plaka kanw alla me auti tin taktiki den tha vreis tipota. Alitheia ntropi itan i oti exeis kapoia sxesi? Kouragio alles 360 meres emeinan gia na pas pali ekei kai na diorthoseis ta pragmata

August 29, 2007 at 3:59 PM  

ντροπή ήταν. γιατί τόσες μέρες τον ειρωνευόμουν και τον κορόιδευα. για την συμπεριφορά μου ντράπηκα. και γι' αυτήν, μάλλον.

August 29, 2007 at 10:08 PM  

Καλώς ήρθες.

:)

August 29, 2007 at 10:41 PM  

Έκανες αυτό που ένοιωσες και καλά έκανες!!!
Άκου κάτι και να το θυμάσαι..
"..Η πρώτη σκέψη λέει πάντα την αλήθεια.."
Ίσως όλο αυτό σε κάποια άλλη φάση της ζωής σου να είναι εντελώς διαφορετικό.
Κράτα αυτό που ένοιωσες.. τίποτα άλλο.
Καλό χειμώνα να πω??

August 30, 2007 at 12:25 AM  

έλα ρε τσαπερδόνα μου
σιγά
πως κάνεις έτσι
εμπειρίες είναι κι αυτά
έχω δει εγώ φυσιολογικά ζευγάρια - των δύο λέω- να κάνουν τα ακατανόμαστα

ελάτε ρε τώρα που γίναμε σαν τους αμερικανούς
60% παιδοφιλία κι είναι όλοι πουριτανοί

August 30, 2007 at 8:50 AM  

Γειααααα,

για το πρώτο!
...τελικά εγώ έχω το όνομα....αλλά εσύ είσαι το τσίρκο!

για το δεύτερο!
...αν σ'άρεσε ο Ιταλός...μια μέρα θα το μετανιώσεις!!!

@menios
σαν πολύ δε σοβάρεψες εσύ ρε?...για συμμορφώσου λέμε!!!

August 30, 2007 at 11:27 AM  

τσίρκο είσαι και φαίνεσαι, και γενικότερα όποιος το λέει είναι. Άντε γιατί.
Για το δεύτερο, δεν μ' άρεσε ο Ιταλός, αλλά και να μ' άρεσε σιγά μην πήγαινα. Πλάκα κάνουμε?! Εσύ θα πήγαινες???

ghost ευχαριστώ καλέ μου

menio μην πεις καλό χειμώνα, δεν θα τ' αντέξω. Όχι από τώρα.

sardo δεν ξέρω, δεν το περίμενα...δεν γίνονται αυτά. άλλο μεταξύ 2, κι άλλο να προσεγγίζεις και τρίτο άτομο. έχει τρελλαθεί ο κόσμος λέμε.



PS: Όποιος θέλει μπορεί να πει αν θα πήγαινε

August 30, 2007 at 8:41 PM  

Πάντως για να μην νομίζεις ότι είσαι μόνη σου, γίνομαι και γω αυτοκαταστροφικός πολλές φορές...
Και αν ήξερες... θα απορούσες...

August 30, 2007 at 11:04 PM  

Σιγά βρε που αρπάχτηκες κιόλας επειδή σε είπα τσίρκο....τιμή σου έπρεπε να είναι...τέλος πάντων....
το παραβλέπω αυτό!

Τι...να πήγαινα εγώ για τον Ιταλό?
Μπα....μ'αρέσουν οι γυναίκες!!
:- )))))

August 31, 2007 at 12:28 PM  

τσίρκο δεν αρπάχτηκα και πολύ για να είμαι ειλικρινής. Σε αντίστοιχη περίπτωση εννοώ, αλλά μάλλον κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις. Μαιμού!

August 31, 2007 at 3:08 PM  

Τσίρκο.. αν ήταν Ισπανός??

August 31, 2007 at 4:38 PM  

@osela
αν ήμουν single kai γούσταρα την γκόμενα...ναι θα πήγαινα με την διευκρίνηση/ξεκαθάρισμα ότι δεν με ενδιαφέρει ο άντρας...

@shades
άει φτύσε τα πόδια σου ρε λεχρίτη εσύ....

September 3, 2007 at 2:57 PM  

Post a Comment

<< Home